De christelijk Syrische gemeenschap vraagt dit onder meer naar aanleiding van de twee recente zelfmoordaanslagen in Qamishli in het noordoosten van Syrië waarbij tientallen christenen om het leven kwamen en tientallen gewonden vielen.
IS heeft de betreffende zelfmoordaanslagen van 30 december 2015 opgeëist.
Volgens de christelijk Syrische gemeenschap in Nederland werd Qamishli “ook wel beschouwd als de onofficiële christelijke hoofdstad in Syrië.”
“Helaas is dat nu anders geworden nu het aantal christenen in Qamishli gereduceerd is tot een zeer klein percentage. Dit is nu precies waar de Syrische gemeenschap (Suryoye) in Nederland zich grote zorgen over maakt. Het buitensporig geweld dat onze christelijke broeders aldaar dag in dag uit mee moeten maken heeft inmiddels meer dan barbaarse vormen aangenomen. Het beangstigt de Syrische gemeenschap in Nederland dat er sprake is van etnische zuivering van de inheemse christelijke bevolking in het Midden-Oosten. Sterker nog; naar onze mening is er sprake van uitroeiing van de christenen die al sinds duizenden jaren aldaar aanwezig zijn in het Midden Oosten”, schrijft Atiya Akfidan-Turan, namens de christelijk Syrische gemeenschap in Nederland.
“Dit is het zoveelste grootse voorval dat onze Syrische christenen meemaken in korte tijd in het Midden- Oosten. Christenen worden verdreven uit hun huizen, hun bezittingen zijn hun afgepakt, hun dochters zijn als seksslavinnen gebruikt, ze worden ontvoerd, vernederd, mishandeld en in het ergste geval vermoord. Zoals bekend is in 2015 een groot aantal Syrische christenen ontvoerd. Een aantal zijn vrijgelaten, maar nog steeds is een grote groep in handen van IS. Alleen God weet wat hun lot is. Zeer recent is, ook bekend, een aantal Assyrische christenen onthoofd.”
“Dit barbaars geweld ten aanzien van de christenen moet stoppen, en wel zo snel mogelijk!”
“De hele wereld is getuige van het barbaars geweld en zal nog steeds getuige blijven totdat christenen letterlijk niet meer bestaan in het Midden Oosten. Is dit wat het Westen wil? Getuige zijn van moordpartijen, ontvoeringen en aanslagen terwijl er de andere kant op gekeken wordt? Althans zo komt het over bij de Syrische gemeenschap in Nederland. Het is wrang dat de tranen van president Obama bij de prachtige stem van zangeres Aretha Franklin nieuws van de dag zijn, maar dat christenen bij bosjes worden verdreven en vermoord, doet de westerse media blijkbaar nauwelijks iets. Het wordt als nieuws lauwtjes ontvangen omdat het ‘not in my backyard’ is. Dit brengt bij ons zelfmedelijden teweeg omdat wij het gevoel hebben dat “men” niet genoeg om ons geeft. De hele Syrische gemeenschap in Nederland en elders op de wereld is in rouw omdat wij onze broeders verloren hebben in dit barbaarse en zinloze geweld. Met de nog zeer recente aanslagen in Parijs in ons achterhoofd toonde de hele (Westerse) wereld zich een grote tegenstander van IS. Wij waren zeer onder de indruk van de empathie die de Westerse leiders toonden aan Parijs. Deze empathie en belangstelling missen wij helaas bij elke aanslag op onze christelijke broeders. Is een mensenleven niet evenveel waard?”
“In 1915 hebben de Suryoye samen met de Armeniërs en Grieken een genocide meegemaakt in het Ottomaanse Rijk. De wereld stond erbij en keek ernaar. Achteraf gezien heeft de wereld er spijt van gehad dat ze niet heeft ingegrepen. Dit blijkt door het feit dat in 2015 deze genocide erkend is door diverse landen in de wereld. Precies 100 jaar later, in 2015, gebeurt praktisch hetzelfde met de christenen in het Midden Oosten. Ze worden vermoord waar de wereld van getuigt maar erover zwijgt of de andere kant opkijkt. De onschuldige mensen die hun leven hebben verloren vlak voor de jaarwisseling is één van de hoogtepunten in de uitroeiing van een christelijk inheems volk dat gold als “bakermat van de beschaving” in Mesopotamië. Het is extra pijnlijk om het einde van de 100-jarige herdenking van de Ottomaanse genocide af te sluiten met zelfmoordaanslagen waar nog meer christenen het leven laten!”
“Er moet daarom een oplossing komen voor de barre situatie van de christenen. Wij gaan ervan uit dat de Westerse wereld dit inziet en in het bijzonder Nederland. Wij vinden als Syrische gemeenschap dat Nederland ook een verantwoordelijkheid in deze heeft. De gevluchte christenen in het Midden Oosten zitten niet in VN-kampen, waar het Westerse geld naartoe gaat. Dat moet Nederland zich goed realiseren. Gelet op de genocide die de christenen recent meemaken in het Midden Oosten, is er wellicht geen toekomst meer voor ze in Syrië; misschien moeten ze maar hier in Europa een nieuw bestaan beginnen. Nederland kan ze daarbij helpen door hierin een grote rol te spelen en meer christelijke vluchtelingen op te nemen.”
“Het Europees Parlement heeft in maart van 2015 een resolutie aangenomen om een ‘Safe Haven’ te creëren in de Nineveh-vlakte in Irak voor etnische en religieuze minderheden. Dit zou ook moeten gebeuren voor Syrië; een ‘Safe Haven’ is nodig, en wel zo snel mogelijk. Het moet nadrukkelijk niet alleen bij woorden blijven maar ook bij daden.”
“Wij vragen met klem aan de Nederlandse regering het volgende:
– er dient onmiddellijke bescherming te komen voor onze christenen in Syrië. Dit kan door bijvoorbeeld de christelijke milities te bewapenen en ze te trainen om zichzelf te kunnen beschermen. Gebleken is immers dat de Koerden de christenen niet in voldoende mate bescherming kunnen bieden. Dit is vorig jaar ook in Irak gebleken.
– de christenen hier in Europa een veilig onderkomen bieden. Met de recente vluchtelingenstromen vinden wij dat de christelijke asielzoekers hier met voorrang behandeld moeten worden nu zij in eigen land niet meer kunnen leven onder de extreme Islam en dus zeer kwetsbaar zijn. Indien dit “onmogelijk” blijkt, dan is het nodig.
– een ‘Safe Haven’ in Syrië te creëren. Hiermee bedoelen wij niet een papieren ‘Safe Haven’, maar een echte zone waar bescherming geboden moet worden door bijvoorbeeld VN-blauwe baretten of op een andere manier. Dit moet naar onze mening ook in Irak gebeuren. Wij zijn onderhand wanhopig geworden dat alles bij woorden blijft en dat de wereld faalt voor wat betreft de daadwerkelijke bescherming van christenen. Moet dit het einde van de christenen in het Midden Oosten betekenen?
– dringende humanitaire hulp verlenen aan de (ook christelijke) ontheemden en vluchtelingen;
– meer druk uitoefenen op de internationale coalitie om harder en sneller in te grijpen tegen IS.
De Syrische gemeenschap in Twente dringt er nogmaals bij de Nederlandse regering en bij de internationale gemeenschap op aan om zich resoluut in te zetten voor de bescherming van christenen.”
