Beste broeders en zusters, goedemorgen.

Vandaag gaan we verder met de catechese over de Kerk en gaan we het hebben over de Kerk als Moeder. De Kerk is moeder. Onze Heilige Moeder de Kerk.

Moeder van God
Dezer dagen heeft de liturgie van de Kerk voor onze ogen het beeld opgeroepen van de Heilige Maagd Maria, Moeder van God. De eerste dag van het jaar wordt het feest gevierd van de Moeder van God, en daarop volgt Epifanie, de Verschijning des Heren, waarop het bezoek van de Wijzen wordt herdacht.

Jezus zien
De heilige evangelist Matteüs schrijft als volgt: “Zij gingen het huis binnen, zagen er het Kind met zijn moeder Maria en op hun knieën neervallend betuigden zij Het hun hulde” (Mt. 2,11). En de Moeder, na Hem ter wereld te hebben gebracht, presenteerde haar zoon aan de wereld. Zij geeft ons Jezus, zij laat ons Jezus zien.

Spirituele vorming
Nu gaan we verder met de catechese over het gezin, en in het gezin is er de moeder. Elke menselijke persoon dankt zijn leven aan een moeder, en bijna altijd heeft de mens aan zijn moeder heel veel van zijn bestaan, zijn menselijke en spirituele vorming te danken.

Weinig geholpen
Naar de moeder, echter, hoewel zij symbolisch gezien vaak wordt opgehemeld – hoeveel moois wordt er in gedichten niet over de moeder gezegd – wordt niet veel geluisterd en zij wordt weinig geholpen in het dagelijks leven, zij wordt weinig geëerd in haar centrale rol in de samenleving. Integendeel, vaak wordt geprofiteerd van de beschikbaarheid van de moeders om zich voor hun kinderen op te offeren, om sociale uitgaven te “sparen”.

In het centrum
Nu is het geval dat ook in de christelijke gemeenschap niet altijd voldoende rekening wordt gehouden met de moeder, en dat er weinig naar haar geluisterd wordt. Toch staat de Moeder van Jezus in het centrum van het leven van de Kerk.

Verlangen
Misschien zou er meer moeten worden geluisterd naar de moeders, die bereid zijn zoveel offers te brengen voor hun eigen kinderen, en niet zelden ook voor die van anderen. Hun dagelijks tobben om doeltreffend te zijn met hun werk en met de aandacht en liefde voor het gezin, zou beter moeten worden begrepen; er zou beter moeten worden begrepen waarnaar zij verlangen om betere en authentieke resultaten van hun emancipatie tot uitdrukking te kunnen brengen.

Gelukkig
Een moeder met kinderen heeft altijd problemen, heeft altijd werk te doen. Ik herinner mij thuis – wij waren met vijf kinderen – dat er altijd wel een was die wat deed, en mijn arme moeder ging van de een naar de ander, maar ze was gelukkig. Zij heeft ons zoveel gegeven.

Tegengif
De moeders zijn het sterkste tegengif tegen het egoïstische individualisme. ‘Individu’ betekent ‘wat niet kan worden verdeeld’. De moeders daarentegen “verdelen” zich, zodra zij een kind ontvangen om ter wereld te brengen en op te laten groeien.

Getuigen van de schoonheid
Het zijn in het algemeen de moeders die de oorlog, die hun kinderen doodt, haten. Ik heb zo vaak aan die moeders gedacht wanneer zij de brief ontvangen: “Hierbij deel ik u mede dat uw zoon gevallen is ter verdediging van het vaderland…” Arme vrouwen! Hoe groot is het lijden van een moeder! Zij zijn het die getuigen van de schoonheid van het leven.

‘Moederlijk martelaarschap’
Aartsbisschop Oscar Arnulfo Romero zei ooit dat de moeders “een moederlijk martelaarschap leven”. In een preek voor de begrafenis van een door de doodseskaders vermoorde priester, zei hij, verwijzend naar het Tweede Vaticaans Concilie: “Wij allen moeten bereid zijn om te sterven voor ons geloof, ook als de Heer ons deze eer niet verleent… Zijn leven geven betekent niet alleen vermoord worden; zijn leven geven, de geest van het martelaarschap hebben, dat is zijn leven geven in plichtsbetrachting, in de stilte, in het gebed, in rechtschapen plichtsvervulling; in de stilte van het dagelijks leven; zijn leven beetje bij beetje geven. Ja, zoals een moeder doet, die angst heeft, met de eenvoud van het moederlijke martelaarschap, die in haar schoot een kind ontvangt, het ter wereld brengt, het voedt, het laat opgroeien, en het liefdevol bejegent. Dat is zijn leven geven. Het is martelaarschap”

Levenskeuze
Tot zover het citaat. Ja, moeder zijn is niet alleen een kind ter wereld brengen, maar het is een levenskeuze. Waarvoor kiest een moeder dan, wat is die levenskeuze van een moeder? De levenskeuze van een moeder is haar leven te geven. En dat is groots, dat is mooi.

Morele kracht
Een samenleving zonder moeders zou een onmenselijke samenleving zijn, omdat moeders altijd, ook in moeilijke momenten, getuigen van tederheid, toewijding, morele kracht. Vaak geven moeders ook het diepe begrip door van de religieuze praktijk: in de eerste gebeden, in de eerste gebaren van devotie die een kind leert, ligt de waarde besloten die een menselijk wezen in zijn leven verleent aan het geloof.

Zaad van het geloof
Het is een boodschap die gelovige moeders zonder veel uitleg weten door te geven: die uitleg komt later, maar het zaad van het geloof wordt gelegd in die eerste, uiterst kostbare momenten. Zonder moeders zouden er niet alleen geen nieuwe gelovigen zijn, maar het geloof zou ook een groot deel van haar eenvoudige en diepe warmte verliezen.

Kinderen van de Kerk
En de Kerk is moeder, met alles erop en eraan, Zij is onze Moeder! Wij zijn geen wezen, wij hebben een moeder! De Madonna, onze Moeder de Kerk, zij is onze moeder. Wij zijn geen wezen, wij zijn kinderen van de Kerk, kinderen van de Madonna en kinderen van onze moeders.

Dank
Lieve moeders, dank, dank voor wat jullie betekenen voor het gezin en voor wat jullie geven aan de Kerk en aan de wereld. En aan u, geliefde Kerk, dank, dank dat U moeder bent. En u Maria, Moeder van God, dank dat u ons Jezus laat zien. En dank aan alle moeders die hier aanwezig zijn: laten we hen begroeten met een applaus!