Beste broeders en zusters, goedemorgen!

Een goede morgen… maar het is geen mooie dag. Vandaag is de audiëntie op twee verschillende plaatsen, zoals we doen wanneer het regent: jullie hier op het plein, en vele zieke mensen in de Paulus VI-hal, die de audiëntie op de grote schermen volgen. Laten we hen nu, als een gebaar van broederlijke welwillendheid, begroeten met een applaus. [applaus] Het is niet gemakkelijk om te applaudisseren met een paraplu in je hand.

Pauze voor gebed
In onze reeks catecheses over het gezin is vandaag een nogal speciale – het zal een pauze voor gebed zijn.

Mysterie van de incarnatie
Op 25 maart namelijk vieren we in de Kerk plechtig de aankondiging, het begin van het mysterie van de incarnatie. De aartsengel Gabriël bezoekt de nederige Maagd van Nazareth en kondigt aan dat zij zwanger zal worden en de Zoon van God zal baren. Met deze aankondiging verlicht en versterkt de Heer Maria’s geloof, zoals hij later ook zal doen voor haar man Jozef, zodat Jezus in een menselijk gezin geboren kan worden.

De schoonheid
Dit is erg mooi: het laat ons zien hoe diep het mysterie van de incarnatie, zoals God het wilde, niet alleen de conceptie in de baarmoeder van de moeder omvat maar ook de ontvangst in een echt gezin. Vandaag wil ik met jullie de schoonheid van deze band overdenken, de schoonheid van dit neerdalen van God; en we kunnen dat doen terwijl we samen het Weesgegroet bidden, dat in het eerste deel precies de woorden van de engel opneemt, die, die hij aan de Maagd richt. Laat ons samen bidden: wees gegroet Maria…

Dag voor het Leven
En nu een tweede aspect: in vele landen wordt op 25 maart, het hoogfeest van de Annunciatie, de Dag voor het Leven gevierd. Daarom tekende St.-Johannes Paulus II twintig jaar geleden op deze datum de encycliek Evangelium Vitae. Om deze verjaardag te gedenken, zijn er vandaag vele volgers van de pro-life beweging aanwezig op het plein.

Centrale plaats
In Evangelium Vitae neemt het gezin een centrale plaats in, omdat het de baarmoeder van menselijk leven is. Het woord van mijn eerbiedwaardige voorganger herinnert ons eraan dat het menselijk koppel vanaf het begin door God gezegend is om een gemeenschap van liefde en van leven te vormen, waaraan de missie van voortplanting wordt toevertrouwd.

Met Christus’ genade
In het vieren van het sacrament van het huwelijk maken christelijke echtelieden zich beschikbaar om deze zegen eer aan te doen, met Christus’ genade, voor hun hele leven. Van haar kant wijdt de Kerk zich er plechtig aan toe om te zorgen voor het gezin dat geboren wordt, als gave van God voor zijn leven zelf, in goede en slechte tijd: de band tussen de Kerk en het gezin is heilig en onschendbaar.

Verzoenen met de Heer
De Kerk, als moeder, verlaat het gezin nooit, zelfs al wordt het op zoveel manieren vernederd, verwond en gekrenkt. Zelfs niet als het tot zonde vervalt, of zichzelf van de Kerk verwijderd; zij zal altijd alles doen om te proberen ervoor te zorgen en het te genezen, het uit te nodigen tot bekering en het te verzoenen met de Heer.

Vol liefde
Wel, als dit de taak is, dan is het duidelijk hoeveel gebed de Kerk nodig heeft om te allen tijde in staat te zijn deze missie te vervullen! Een gebed vol liefde voor het gezin en voor het leven, een gebed dat zich kan verheugen met wie zich verheugen en lijden met wie lijden.

Toegewijd aan het gezin
Zie dan wat wij, samen met mijn medewerkers, vandaag dachten voor te stellen: om het gebed voor de synode van bisschoppen over het gezin te hernieuwen. Wij lanceren opnieuw deze toewijding tot komende oktober, wanneer de gewone synodale vergaderen plaats zal vinden, toegewijd aan het gezin. Ik zou willen dat dit gebed, zoals het hele synodale parcours, bewogen wordt door het medeleven van de Goede Herder met zijn kudde, speciaal voor de personen en gezinnen die “afgetobd” zijn, “als schapen zonder herder” (Mt. 9,36).

De waarheid van Gods liefde
Dus zal de Kerk, gedragen en bewogen door Gods genade, in staat zijn om weer toegewijd te zijn, en nog meer verenigd, in het getuigenis van de waarheid van de liefde van God en van zijn barmhartigheid voor de gezinnen van de wereld, niet één uitgezonderd, hetzij binnen, hetzij buiten de schaapskudde.

Gebed, geen roddel
Ik vraag jullie, alsjeblieft, dat jullie gebed niet ontbreekt. Allen – paus, kardinalen, bisschoppen, priesters, mannelijke en vrouwelijke religieuzen – wij allen zijn geroepen te bidden voor de synode. Hier is nood aan, niet aan roddel! Ik nodig jullie ook uit te bidden voor diegenen die zich ver weg voelen, of wie niet langer gewend is dit te doen.

Heilige aandrang
Ik weet dat jullie deze morgen een gebedskaartje is gegeven en dat jullie het in jullie handen hebben. Misschien is het een beetje nat. Ik nodig jullie uit het te houden en bij jullie te dragen, zodat jullie het in de komende maanden vaak kunnen bidden, met heilige aandrang, zoals Jezus ons heeft gevraagd. Nu bidden we het samen:

Jezus, Maria en Jozef,
in u zien wij de glans van de ware liefde, en tot u wenden wij ons vol vertrouwen.
Heilige Familie van Nazareth, maak ook onze gezinnen tot plaatsen van gemeenschap en ruimte van gebed, tot echte scholen van het Evangelie en kleine huiskerken.
Heilige Familie van Nazareth, behoed onze gezinnen voor geweld, in zichzelf gekeerdheid en scheiding: moge wie gewond is of onrecht heeft ervaren spoedig troost en genezing vinden.
Heilige Familie van Nazareth, mogen de komende bisschoppensynode in allen opnieuw het bewustzijn wekken voor de heiligheid en onaantastbaarheid van het gezin, voor zijn schoonheid in Gods plan.
Jesus, Maria en Jozef, hoor en verhoor ons smeken!