De drie Assyriërs zijn volgens IS al op 23 september 2015 met een schot in de nek om het leven gebracht. En waarom op 23 september? Op deze dag vierden de moslims in de hele wereld hun offerfeest. De drie christenen dienden volgens IS als een cadeau, lees als een offer. Waarom IS pas nu de executie naar buiten brengt, is niet bekend.
IS laat met heel veel trots een foto zien van de drie Assyriërs met de bekende oranje islamitische ‘burka’, op de knieën op de woestijngrond in Syrië. Inmiddels zijn de slachtoffers geïdentificeerd. Het gaat om de arts Abdulmasih Enwiya en Ashur Abraham uit Tel Jazira en Basam Michael uit het dorpje Tel Shamiram. Zij hoorden bij de grote groep van circa 253 Assyrische gijzelaars, die op 23 februari 2015 door IS ontvoerd zijn.
Voor het leven van de overige christenen wordt gevreesd. (Eerder zijn om onverklaarbare redenen 48 van hen vrijgelaten.) IS heeft namelijk al eerder laten weten de Assyriërs als verlengstuk van het Westen te zien en hen alleen vrij te laten als er ongeveer tien miljoen dollar zou betaald worden.
De griezelige executie van de drie leden van de Oost-Assyrische Kerk laat zien dat wij in Nederland en andere westerse landen schromelijk tekort zijn geschoten in de bescherming van de christenen in Irak en Syrië. Het christendom is na tweeduizend jaar bijna uitgeroeid in Irak en Syrië. Voortdurend hebben Assyrische activisten in Nederland en in de rest van Europa en Amerika gepleit voor veilige regio’s voor de christenen.
Vorig jaar ging zelfs, als ultieme wanhoopskreet, een grote groep Assyriërs in hongerstaking in Enschede om de politici en maatschappelijke organisaties op andere gedachten te brengen zodat de Assyriërs beter beschermd en meer gesteund zouden worden. Zonder succes.
Politici, Nederlandse Kerken en moslims in Twente en in de rest van Nederland mogen best wel enige wroeging hebben bij het horen en zien van de beelden van de drie Assyriërs en de uitroeiing van de hele groep. Waarom deze drie groepen?
De Assyrische activisten hebben zoals gezegd lokale en landelijke politici herhaaldelijk om meer steun gevraagd voor het creëren van veilige havens voor de christenen. Christelijke politici als Pieter Omtzigt zijn er, als er een kerkelijke leider uit het Midden-Oosten komt, voortdurend als de kippen bij om hem met zijn kledingdracht en christelijke symbolen met alle egards te ontvangen en met hem op de foto te gaan. Zo’n foto staat namelijk wel mooi op Facebook!
Maar dergelijke leiders komen vaak onder druk als verkapte ambassadeurs van afschuwelijke leiders en dienen vaak in de eerste plaats de belangen van Assad, Barzani en de leiders in Bagdad. (Het neemt niet weg dat aan de goede bedoelingen van bijvoorbeeld de leider van de Syrische-orthodoxe Kerk geen twijfel bestaat.)
Nederlandse politici dienen met echte Assyrische politici te gaan praten, die in Syrië en Irak milities leiden om de christenen te beschermen. Maar Omtzigt en anderen lopen lekker warm op avonden in Twente, die georganiseerd zijn door nietszeggende extremistische organisaties om vooral zieltjes te winnen als er weer verkiezingen zijn voor de gemeente, provincie en Tweede Kamer. Concrete hulp bieden ter bescherming van de Assyriërs? Ho maar.
Pas na jaren geschreeuw ontwaakte een paar weken geleden de leider van het CDA, de heer Buma, uit zijn diepe slaap en kwam met het idee van veilige havens in Syrië. Pas als het kwaad geschied is. Welterusten. Doorslapen.
Katholieke en protestantse Kerken schitteren door afwezigheid in het voorkomen van de uitroeiing van de christenen. De protestantse Kerk is bijvoorbeeld druk bezig met beleidsnota’s over de vraag wel of geen bisschoppen in de Kerk toe te laten, terwijl daarginds christenen uitgeroeid worden.
Dit geldt ook voor alle katholieke bisschoppen die Nederland rijk is. Kan iemand de Assyrische gijzelaars in Syrië uitleggen wat de katholieke bisschoppen voor hen doen? Niets. Ze verslijten hun dagen in prachtige kerken onder de rivieren in de Lage Landen. Solidariteit met hun geloofsgenoten in Syrië en Irak is voor deze bisschoppen een ver van mijn bed show. Ze leven in een andere wereld, blijkens hun afwezigheid als het gaat om de moord op de Assyrische christenen.
Een lichtpuntje is dat hun leider in Rome wel zijn best doet. Neem hem dan als groot voorbeeld en ga ook op de barricades voor je geloofsgenoten elders in de wereld!
De soennitische moslims in Nederland doen wat ook de Kerken plachten te doen, namelijk stil zijn als het om de moord op de Assyrische christenen gaat. En als zij iets in de media te berde brengen, dan zijn het geruststellende lege woorden als ‘de islam is een vreedzame godsdienst en IS is niet de ware islam’. Maar dat is onvoldoende.
De soenitische moslims uit Turkije kunnen bijvoorbeeld wel schreeuwen als het om de erkenning van de Assyrische en Armeense genocide gaat. Dan weten ze wel wat demonstreren is. Maar van de moord op de christenen door hun geloofsgenoten wordt zelden en te weinig afstand genomen.
Kijken, luisteren en niets doen, maakt je in ieder geval moreel medeverantwoordelijk voor de misdaden in Irak en Syrië. Dit geldt niet alleen voor moslims, maar ook voor politici en leiders van de protestantse en katholieke Kerken.
Abraham beth Arsan is freelance journalist en zelf Assyriër.
