Veel meer dan een aanval op de pers en de vrijheid van meningsuiting zijn de schietpartijen bij Charlie Hebdo en elders een oorlogsverklaring aan Frankrijk, stelt de Franse commentator Ivan Rioufol in Le Figaro. “Zij dwingen de pantoffelstaat zijn binnenlandse vijanden te confronteren, die hij uit engelachtigheid niet bij naam durfde noemen.”

‘Fascisme’
Met ‘engelachtigheid’ (angélisme) duidt Rioufol steevast de politiekcorrecte schijnvroomheid aan, die steeds maar weer een noodlottige welwillendheid en goedpraterij aan de dag legt jegens “het fascisme dat zich in de steden vestigt” en waarvan de moorddadigheid onlangs weer zo onmiskenbaar gebleken is. Niettemin gaat men door met roepen “niet alles over één kam te scheren” (Pas d’amalgame!), terwijl dit fascisme zich zelf uitdrukkelijk op de islam beroept.

‘Kletskoek’
In het “gewatteerde universum” van de regering Hollande worden de angsten van de Franse bevolking “met gejoel bespot”, aldus Rioufol. Het staatsoptimisme wordt versterkt door de eenstemmige zang van het “media-koor”, dat altijd klaar staat om “de kletskoek van het Politburo te herhalen”. De “propagandisten van het ‘alles gaat goed'” kunnen nu de omvang van hun eigen dwaasheid vaststellen, net als degenen die de “doemdenkers” uitlachten.

‘Struisvogels’
“Vanaf 7 januari – de datum die veertig jaar van ideologische rampzaligheden bezegelt – staan de ontkenners op verlies”, aldus Rioufol. “Zeker, ze gaan door met het wegmasseren van de gevaren, het verduisteren van de oorzaken, het aanwijzen van de verkeerde schuldigen. Ze kunnen hun verantwoordelijkheid voor de deklassering en het opblazen van de natie niet toegeven. Het politiek-journalistieke complex, dat het Systeem nog steeds vergrendelt, blijft zich zo vastklampen aan zijn macht, en op een misdadige wijze. Vanuit dit standpunt stelt 2015 zijn eigen hoeveelheid valsheden in het vooruitzicht die men zal moeten bestrijden. Maar de brute werkelijkheid is de beste bondgenoot voor wie de struisvogels sommeren hun kop uit het zand te halen, ofwel op te zouten.”

Identiteitsdraagster
Ivan Rioufol heeft recht van spreken. De risico’s van de islam en het socialisme voor de samenleving en de daarmee collaborerende media en intelligentsia vormen de rode lijn in al zijn stukken. De katholieke commentator verwijt ook de Kerk – identiteitsdraagster van Europa als geen enkele andere instantie – een onduidelijke houding in het drama waarin dit werelddeel is verwikkeld. (Le Figaro via Liberté d´expression)