Te gast in De Balie wist Peter van Duyvenvoorde meteen weer waarom hij het debatcentrum liever mijdt. Als christen voelt hij zich er een belachelijk gemaakt object uit lang vervlogen tijden.
Peter van Duyvenvoorde ziet jongens, in navolging van Andrew Tate, een wereldbeeld ontwikkelen dat gebaseerd is op competitie, hardheid en hardvochtigheid. “Er leeft blijkbaar een vraag omtrent mannelijkheid.”
Aan het begin van het nieuwe jaar denkt Peter van Duyvenvoorde na over wat een zonde is. “Was ik daar bezig een zondig mens te zijn? Ik weet het niet?”
Te ver doorgeslagen secularisering, democratisering én individualisering hebben de mens aan zichzelf overgelaten. En nu verbaast de wereld zich dat zich dat wreekt in allerhande complottheorieën.
Door de discussie over het zegenen van relaties van homoseksuele koppels in de Vlaamse Kerk, vraagt Peter van Duyvenvoorde zich af wie er katholieker leeft: een trouw samenlevend homoseksueel koppel of de vreemdgaande getrouwde man en vrouw?
Het einde van de relatie met zijn ooit zo grote liefde brengt bij Peter van Duyvenvoorde allerlei emoties naar boven. “Het einde van een toekomst, het blijft ondraaglijk.”
