De Belgische Mariaheiligdommen van Banneux en Beauraing vieren 75 jaar sinds de erkenning van de Mariaverschijningen. Op 22 augustus 1949 erkende bisschop Louis-Joseph Kerkhofs van Luik, met steun van Rome, dat Maria in 1933 acht keer was verschenen in Banneux.
De erkenning van de Mariaverschijningen in Beauraing vond op 2 juli 1949 plaats. Maar beide Mariaheiligdommen slaan de komende weken de handen ineen voor de viering van een gezamenlijk jubileum.
Afgelopen vrijdag was het startschot van het 75ste jubileum. De verschijningen van Onze-Lieve-Vrouw in Beauraing en Banneux worden gedurende veertien dagen gevierd. Zo trekken pelgrims op vrijdag 23 augustus van Banneux naar Beauraing voor een gemeenschappelijke viering; op zaterdag 31 augustus wordt de omgekeerde beweging gemaakt van Beauraing naar Banneux.
Wat maakt de Belgische Mariaheiligdommen zo bijzonder? Drie gepassioneerde bedevaartgangers doen hun verhaal.
Gerard de Bruijn (78) is maar liefst 46 keer naar het Mariaheiligdom van Banneux op bedevaart geweest. “Wat Banneux zo bijzonder maakt? De kleinschaligheid maakt de sfeer intiemer.”
De Bruijn reist tweemaal per jaar mee met de vijfdaagse bedevaart naar het Belgische Mariaheiligdom. Dat doet hij samen met zijn vrouw en met een groep enthousiaste vrijwilligers. De bedevaarten worden georganiseerd door het Banneuxcomité van het bisdom Rotterdam, waar hij als penningmeester actief is.
“Banneux is voor mij bijzonder omdat het wat minder ver weg is dan andere Mariaheiligdommen. Ik ben wel eens in Lourdes geweest, maar Banneux is kleinschaliger.”
En dat maakt de bedevaartsoord zo populair bij De Bruijn. “Je verblijft er vijf dagen met een groep andere mensen. De intieme sfeer maakt dat je al snel een band krijgt met elkaar. Je gaat er als eenling naartoe, en komt er als familie van terug.”
De vieringen dragen hier ook aan bij, aldus De Bruijn. “In Lourdes is een hele grote kerk, waar je met z’n allen naar toe gaat. In Banneux zijn er allemaal kleinere kapellen. Het zijn allemaal korte afstanden. Dat zorgt alles bij elkaar voor een mooie, vertrouwde band met anderen. Je ervaart een intimiteit die je minder ervaart in grotere heiligdommen.”
De Bruijn gaat al 26 jaar tweemaal per jaar naar Banneux. “Ik ben er in totaal zo’n 46 keer geweest.”
Wat hem het meest is bijgebleven in al deze jaren? “De verhalen van mensen, die er met een rugzak vol problemen naar toe gaan, en vervolgens nieuwe kracht ontvingen om deze rugzak te kunnen dragen.”
“Ze hebben zorgen, verdriet, pijn. Ik leerde een vrouw kennen die heel veel problemen had met haar kinderen. Ik kon tijdens de pelgrimage zien dat ze kracht uit het geloof putte. Na afloop zei ze: ‘Ik kan er weer een half jaar tegenaan’.”
“Zo’n bedevaart is fantastisch, je komt zo tot rust. Je legt je zorgen bij Maria neer en bidt met elkaar. Vervolgens keer je weer vol blijdschap terug”
Tweet dit!
De reisgenoten waar De Bruijn op doelt, voelen zich door anderen gehoord tijdens de pelgrimage. “De mensen om hen heen kennen hun verhalen misschien, maar tijdens zo’n pelgrimage vinden ze weer een luisterend oor. Als iets heel zwaar op je drukt, helpt het om je verhaal met iemand te kunnen delen.”
Nell Luyben (82) gaat jaarlijks naar Banneux, maar is ook regelmatig in Beauraing te vinden. De traditie begon al jaren geleden. Haar man leefde toen nog en Luyben ging met het hele gezin. Helaas kon ze de afgelopen tijd door gezondheidsproblemen niet op bedevaart gaan, maar de passie voor de twee Belgische Mariabedevaartsoorden is nog altijd levend.
“Beauraing vind ik ook prachtig. Zo’n bedevaart is fantastisch, je komt zo tot rust. Je legt je zorgen bij Maria neer en bidt met elkaar. Vervolgens keer je weer vol blijdschap terug, dat geldt eigenlijk voor alle bedevaartplaatsen.”
“Je komt bij Maria. Dat voelt als thuiskomen. Daarnaast is ook de busreis heel mooi. Vooral wanneer je kort voor aankomst Marialiederen gaat zingen met de groep. Dat ontroert mij altijd.”
Volgens Luyben wacht Maria op iedereen die haar komt bezoeken. “Je hoort de verhalen van anderen, hun ellende. Dat deel je met elkaar. Je gaat met een fijn gevoel weer naar huis en denkt: ‘Maria, u heeft me weer geholpen, ik kan het weer aan.’
Luyben raadt dan ook iedereen aan om de Mariaheiligdommen te bezoeken. “Het is een prachtige ervaring, of je nou een dagreis maakt of blijft logeren.”
Pater Fons Kuster (67) gaat twee keer per jaar naar Banneux. De pater sacramentijn is voorzitter van het comité Banneux ziekenwerk van het aartsbisdom Utrecht. Als priester begeleidt Kuster al meer dan 25 jaar de tweejaarlijkse bedevaart met zieken, ouderen, en gehandicapten.
“Ze zeggen wel eens dat je het ‘Banneux-virus’ kan oplopen”, zegt Kuster. “Als je eenmaal gegrepen wordt om daar met zieken naartoe te gaan, laat je het niet meer los. Je ziet echt de voldoening van de mensen die meegaan, vreugde beleven en kracht opdoen. Het is prachtig om te doen.”
Naast de pastorale zorg tijdens de reizen, weet Kuster ook zelf kracht te putten uit de pelgrimages. “Er zijn altijd momenten dat ik even bij de waterbron kan gaan zitten. Dat zijn momenten van rust en bezinning. Ook bezoek ik vaak de uitstelling van het Allerheiligst sacrament. Banneux draait niet alleen om Maria. Maria wijst naar de bron, de bron is Jezus, die aanwezig is in het Allerheiligst sacrament.”
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
