Georges Bacouni is aartsbisschop in het door oorlog getroffen Libanon. Terwijl Israëlische drones boven hoofdstad Beiroet scheren, sprak hij met OSV News over de oorlog en de toekomst van christenen in zijn land. “Ik ben er vrij zeker van dat we hier over een eeuw nog steeds zijn.”
Terwijl Israëlische drones over Beiroet vliegen, spreekt Georges Bacouni met OSV News. Het is niet de eerste oorlog die hij meemaakt in het in crisis verkerende land. De aartsbisschop van Beiroet en Byblos was 13 toen de Libanese burgeroorlog uitbrak. En ook de Israëlisch-Libanese oorlog van 2006 maakte hij bewust mee.
“We moeten onthouden dat God aan ons geopenbaard is door Jezus, door de Vredevorst.”
Bacouni, aartsbisschop binnen de Melkitische Grieks-katholieke Kerk, heeft inmiddels zes jaar de leiding over een bisdom in een zwaargehavend land. Een land dat kampt met een economische crisis en een politieke impasse, en met het hoogste aantal vluchtelingen per hoofd van de bevolking én per vierkante kilometer.
Het aantal ontheemden is voor mensen slechts een nummer geworden, aldus Bacouni. “Er is weinig oog voor de impact op individuele levens. Maar we zijn geen robots – het voelt vernederend om hulp te moeten accepteren. Mensen willen gewoon terug naar hun huizen.”
Mensen komen ook naar hem toe met de vraag of ze moeten blijven of het land moeten verlaten. Hij weet niet wat hij moet adviseren. “Ik kan ze niet zeggen wat ze moeten doen. Het is een persoonlijke en moeilijke beslissing. Je huis is niet alleen waar je eet en slaapt, het is ook waar je herinneringen hebt gemaakt.”
Hulpactie missiebureau Roermond voor opvanghuis Libanese vluchtelingenAartsbisschop Georges Bacouni is ook erevoorzitter van Beit-el-Nour, een christelijke lekenorganisatie die hulp biedt aan mensen van alle geloven. In Beiroet probeert de organisatie met beperkte middelen een opvanghuis voor vluchtelingen te onderhouden. Het Missiebureau van het bisdom Roermond komt nu met een hulpactie voor dat toevluchtsoord. “Wij hebben een lange samenwerking met Beit-el-Nour, die dateert van de nasleep van de explosie in Beiroet in 2020”, aldus Elianne van den Heuvel van het Missiebureau. “Vandaag is de situatie opnieuw kritiek en daarom doen we een dringende oproep aan iedereen die kan om bij te dragen aan de noodhulp.” Meer informatie over het project is te vinden op www.missiebureau.nl. |
Begin oktober viel het Israëlische leger Libanon binnen, nadat in september de luchtaanvallen op het land al geïntensiveerd werden. “Israël verdedigt de inval door te wijzen naar de Israëlische burgers die het noorden van Libanon hebben moeten verlaten. Er wordt echter zelden genoemd dat er Libanese families zijn die voorgoed ontheemd zijn geraakt door wat er in het zuiden van het land gebeurt.”
Ook met het Israëlische beroep op het recht van zelfverdediging heeft hij moeite. Zo verwijst hij naar een bombardement op Aitou, waar veel maronitische christenen wonen. Het dorpje in het district Zgharta ligt in het noorden van Libanon, ver van het front. De aanval was gericht op Hezbollah-leider Ahmad Fakih, maar kostte het leven aan meer dan twintig burgers. “Dat is buiten proporties. Je wint er geen sympathie mee in Libanon en het zal ook niet tot een andere houding ten opzichte van Hezbollah leiden.”
“Laat je niet beïnvloeden door valse aantijgingen en breng een onschuldige die in zijn recht staat niet ter dood; wie zich daaraan schuldig maakt, laat ik niet vrijuit gaan”, zo citeert de bisschop Exodus. Het is de Bijbeltekst die hem te binnen schoot toen hij het nieuws over Aitou binnenkreeg. Religie en oorlog gaan volgens de bisschop niet samen. “Onze verantwoordelijkheid als religieuze leiders is om ons te gedragen als vredestichters en onze eigen belangen aan de kant te zetten voor vrede”, aldus Bacouni.
Dat is volgens hem de rol van christenen in deze samenleving. Hij snapt niet hoe het christendom en oorlog aan elkaar gelinkt kunnen worden. “In 1975 was oorlog niet acceptabel, het was niet acceptabel tijdens de kruistochten van eeuwen geleden en het is ook nu niet acceptabel. We moeten onthouden dat God aan ons geopenbaard is door Jezus, door de Vredevorst.”
“Alle strijdende partijen claimen dat zij het gelijk aan hun zijde hebben en dat zij naar de hemel gaan.”
Als er een staakt-het-vuren zou komen, moet er dan ook actief gewerkt worden aan verzoening. “Toen de oorlog in 2006 eindigde kwamen we als land nooit bij elkaar. De ene partij had gewonnen, de andere partij had verloren. Het conflict was niet voorbij, de strijd werd enkel gepauzeerd. In Libanon moeten we beter worden in het vergeven van de ander.”
Maar dat wordt lastig, want Bacouni ziet hoe religie het land heeft verdeeld. “De strijd gaat niet alleen om politiek en land. Alle strijdende partijen claimen dat zij het gelijk aan hun zijde hebben en dat zij naar de hemel gaan. Die spanning voel ik op een manier zoals ik die nog nooit eerder heb gevoeld.”
Toch gelooft hij in een toekomst voor christenen in Libanon. “We hebben ook het Ottomaanse Rijk overleefd. Ik ben er vrij zeker van dat we hier over een eeuw nog steeds zijn. Maar vraag me niet met hoeveel mensen of in welke staat.”
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.