Op de Missionaire Parochieconferentie zijn allerlei punten ter sprake gekomen die anders zouden mogen in Nederlandse parochies. De belangrijkste is misschien wel deze: we moeten het weer aandurven om tijdens de Mis geraakt te worden.
“Gedenk dat ge stof zijt en tot stof zult wederkeren” en “Bekeert u en gelooft in het Evangelie” zijn Bijbelcitaten die in de Veertigdagentijd een overweging waard zijn. Ze verwijzen namelijk naar nederigheid en verzoening, kernbegrippen voor de vastentijd.
We moeten de gevluchte Oekraïners opvangen, maar ook vooruitdenken, schrijft Frank van den Heuvel. “Wanneer de situatie weer stabiel, moeten de slimme, opgeleide mensen terug naar hun land”, want “een sterke middenklasse is cruciaal”.
Voor een kind kan een dinosaurusexpositie de hemel zijn, in de Bijbel wordt die beschreven als een paradijs waar geluk heerst. Hoe de hemel eruitziet kunnen we niet weten – maar wat wel vaststaat is dat we daar samen met God zijn.
Goede daden in het verborgene doen gebeurt in tijden van sociale media nauwelijks nog. Veel mensen etaleren hun goedheid zo breed mogelijk. Toch vraagt God ons om bescheidenheid over goede daden: een oefening die past bij de Veertigdagentijd.
Terwijl er oorlog woedt in Oekraïne gaan christenen de Veertigdagentijd in. Hoe kunnen wij ons persoonlijk geloof verbinden aan de toestand in de wereld?
Nederigheid is een waardevolle deugd die lastig te belichamen lijkt. Het lijkt nederig om nooit een compliment aan te nemen, maar dat is het niet. Dankbaarheid is daarbij de sleutel.
De keuze voor Jezus is een radicale keuze, eentje waardoor niet overal de lieve vrede bewaard kan worden. Maar dat hoeft ook niet, want een commitment aan God is een keuze die per definitie voor opschudding zorgt.