Juist als we sorry zeggen voor iets uit een ver verleden, drukken we uit dat we onszelf begrijpen als de erfgenaam van een langere traditie, met alle goede én kwade kanten ervan.
Het is onvermijdelijk dat mensen meer moeten werken als we onze publieke voorzieningen op peil willen houden. Maar waarom de oplossing steeds weer neerleggen bij vermeend ‘luie’ deeltijdwerkers?
Een opmerkelijke aanbeveling van de universiteit van Oxford aan de katholieke Kerk: als de paus het vrijdagse verbod op vlees eten opnieuw zou invoeren, zou dat een aantoonbaar gunstig effect hebben op het klimaat. Maar waarom zouden we eigenlijk wachten op een ge- of verbod van de paus?
De ad limina-bezoeken van de Belgen en de Duitsers mogen spannender en mediagenieker lijken dan die van de Nederlanders, maar juist ook voor ons staat er wel degelijk iets fundamenteels op het spel.
Kwesties als mensenrechten of godsdienstvrijheid zijn niet onderhandelbaar, juist ook vanuit een katholiek perspectief. Maar het is ook heel katholiek om daar steevast een ‘maar’ op te laten volgen.
We kunnen beter de startdatum van het Tweede Vaticaans Concilie gedenken dan de slotdatum. Want in feite is deze vergadering van de wereldkerk – die vandaag zestig jaar geleden geopend werd, op 11 oktober 1962 – nooit echt afgesloten
Een krant die zich ‘Katholiek Nieuwsblad’ noemt, wordt al snel gezien als een spreekbuis van een smalle identiteit. Maar, zo schrijft hoofdredacteur Anton de Wit op de drempel van de 40e jaargang van KN: niets is minder waar.
Het debat over hoe 'rechts' Giorgia Meloni precies is, ontneemt het zicht op de eigenlijke vragen. Komt deze verkiezingsuitslag soms zomaar uit de lucht vallen? Wat zegt die over het vertrouwen in politiek en democratie?
Wat je verder ook van vindt van het Vlaamse voornemen homorelaties te zegenen, en hoe het kerkpolitiek ook zal vallen: feit blijft dat hier een reëel pastoraal dilemma aan de orde is.