Emeritus-paus Benedictus XVI heeft in een schriftelijk interview de Kerk in zijn vaderland Duitsland bekritiseerd.
“Zolang enkel het dienstwerk, maar niet het hart en de geest, spreekt in officiële kerkelijke teksten, zal de uittocht uit de wereld van het geloof voortduren”, schreef hij in antwoord op vragen van het tijdschrift Herder Korrespondenz.
In de door de Kerk gerunde ziekenhuizen en scholen en in liefdadigheidsorganisatie Caritas zitten volgens hem “veel mensen op sleutelposities die de innerlijke roeping van de Kerk niet steunen en dus de missie van dit instituut verduisteren”.
Dat blijkt volgens Benedictus vooral in aankondigingen en publieke verklaringen. In zijn optiek moet er in de Kerk een onderscheid gemaakt worden tussen “gelovigen en niet-gelovigen”.
“Mensen moeten uit de schuilplaats van hun dienstwerk” in de Duitse Kerk gehaald worden, schrijft de emeritus-paus. Hij verwacht een “echt persoonlijk geloofsgetuigenis” van degenen die namens de Kerk spreken. Overigens noemde Benedictus hierbij geen namen.
In de tekst verwees hij ook naar zijn ‘Freiburger rede’, een toespraak die hij tijdens zijn bezoek aan Duitsland in 2011 hield. Die riep breed reactie op en hier en daar kritiek. In de toespraak benadrukte hij dat de Kerk zich apart moet zetten van haar omgeving, en op een bepaalde manier “onwerelds” moet worden.
Benedictus benadrukt nu dat die laatste term misschien niet wijs gekozen was. “De term ‘onwerelds worden’ wijst op het negatieve deel van de beweging waar ik naar verwees, namelijk uit de taal en beperkingen van een tijdperk stappen, de vrijheid van het geloof in.” De positieve kant van deze benadering was niet genoeg uitgedrukt, aldus Benedictus.
In de tekst omschrijft de emeritus-paus een “vlucht in pure doctrine” als onrealistisch. De leer moet “zich in en vanuit het geloof ontwikkelen, niet ernaast staan”.
Een leer “die als een natuurreservaat zou bestaan, afgescheiden van de dagelijkse wereld van het geloof en zijn noden, zou tegelijk een afzwering van het geloof zelf zijn”.
Herder Korrespondenz, een Duits maandblad, had Benedictus vragen voorgelegd om te markeren dat hij 70 jaar geleden kapelaan werd in een parochie in München. Het grootste deel van het interview gaat over zijn herinneringen uit die tijd.
Onlangs vierde Benedictus dat hij zeventig jaar geleden priester werd gewijd. Hij ontving de wijding in 1951 samen met zijn oudere broer Georg uit handen van kardinaal Von Faulhaber, de toenmalige aartsbisschop van München en Freising.
