Duizenden vrijwilligers waren zondag in het Vaticaan bijeen voor het Jubileum van de Vrijwilligers in dit Heilig Jaar. Vanuit het ziekenhuis stuurde paus Franciscus hun een boodschap.

Het was letterlijk een bontgekleurd gezelschap dat zich zondag verzamelde op het Sint-Pietersplein. Duizenden vrijwilligers waren daar aanwezig voor het Jubileum van de Vrijwilligers in dit Heilig Jaar.

Mannen en vrouwen in rode, felgele, en oranje jassen en hesjes, maar ook een aantal getooid met koksmutsen, waren vanuit de hele wereld samengekomen in het Vaticaan. Hier vierden ze het werk dat ze vanuit hun geloof belangeloos doen voor de minderbedeelden.

En hoewel de paus nog altijd het ziekenhuis lag, wilde hij hun een boodschap sturen om hun werk en de vrijwilligers zelf in het zonnetje te zetten. Die boodschap werd voorgelezen bij het zondagse angelusgebed.

Dankbaarheid

De paus noemde vrijwilligers daarin “een teken van hoop” in een wereld die te veel de logica volgt van de marktwerking, winst en eigenbelangen. Vrijwilligers getuigen in die wereld, zei hij, “van solidariteit en dienstbaarheid aan de meest hulpbehoevende mensen”.

Franciscus wilde daarom uitdrukkelijk zijn dankbaarheid overbrengen voor het werk dat de vrijwilligers doen: “bedankt voor het offer van jullie tijd en jullie talenten; bedankt voor jullie nabijheid en de tederheid waarmee jullie zorgdragen voor anderen.” Zo zei hij, tot slot, “wekken jullie in anderen hoop op!”.

Even daarvoor hadden de vrijwilligers de Eucharistieviering op het Sint-Pietersplein bijgewoond. Vanwege de ziekenhuisopname van de paus was kardinaal Michael Czerny daarbij hoofdcelebrant. In zijn preek ging hij in op de evangelielezing van die dag waarin Jezus in de woestijn wordt beproefd door de duivel.

Ook wij, zei Czerny, “geven soms toe aan verleidingen, want wij zijn allemaal zondaars”. Maar we zijn dan niet definitief verslagen, hield hij ons voor: “God trekt ons met zijn vergeving omhoog na elke val”. Jezus zelf opende voor ons “die nieuwe weg, van bevrijding en verlossing”.

Ook hij dankte de vrijwilligers uitvoerig: “want naar het voorbeeld van Jezus dienen jullie de naaste zonder jullie te bedienen van de naaste”. Vrijwilligers geven op die manier met hun toewijding “hoop aan de hele samenleving”.

Tot slot zei Czerny, aansluitend bij het Evangelie: “In de woestijnen van armoede en eenzaamheid, brengen talloze kleine daden van belangeloze dienstbaarheid zaadjes van een nieuwe mensheid tot bloei: die tuin waarvan God heeft gedroomd en die Hij voor ons blijft dromen.”