<

Geef om katholieke journalistiek

doneer
In Memoriam

Holkje van der Veer (1960-2022): Een bijzondere geest in een bijzonder lichaam

Anton de Wit 7 juni 2022
image
Foto: holkje.nl

Op tweede Pinksterdag is in haar woonplaats Nijmegen dominicanes en schrijfster Holkje van der Veer overleden.

Holkje van der Veer was een verschijning die direct indruk maakte. Ik zag haar voor het eerst in het dominicanenklooster in Huissen, vele jaren geleden, waar ze – als enige vrouwelijke kloosterling tussen de broeders – moeizaam de kapel binnen schuifelde voor het getijdengebed. Dat ze moeizaam schuifelde kwam door haar ziekte, het syndroom van Marfan, waardoor ze lange ledematen en een gebochelde rug had.

Eigenzinnig

Iemand vertelde me toen, dat zij daar was omdat zij per se bij de dominicanen en niet bij de dominicanessen wilde intreden. Dat bleek later prietpraat te zijn; ze was in 1996 wel degelijk gewoon bij de dominicanessen van Neerbosch ingetreden. Maar het had zo maar waar kunnen zijn. Holkje van der Veer was er eigenzinnig genoeg voor, koppig, wars van conventies.

“Ik schrijf voor mijn buren, voor de mensen om me heen - niet voor de reli-professionals of vaktheologen”
- Holkje van der Veer

Dat bleek ook wel de laatste keer dat ik haar wat uitgebreider sprak. Dat was in Rotterdam, op een receptie na een priesterwijding. Ik stond met wat mensen te praten, toen ze goedmoedig maar zonder pardon inbrak in het gesprek: “Aha, daar is de hoofdredacteur van Katholiek Nieuwsblad. Ik ben een trouwe abonnee.” Ze duwde de mensen met wie ik in gesprek was nog net niet aan de kant, maar het scheelde niet veel. Zonder omhaal van woorden stak ze van wal over wat ze van KN vond. Dat was overigens genuanceerd en goed beargumenteerd.

Innemend en integer

Het tekent, vermoed ik, ook wel hoe Holkje in de katholieke Kerk stond: ze eiste op onorthodoxe wijze haar plek op, liet zich luid en duidelijk horen, maar deed dat tegelijkertijd op innemende, integere en inhoudelijk gedegen wijze. Je kon het met haar eens of oneens zijn, maar onmogelijk twijfelen aan haar bevlogenheid, betrokkenheid en doorleefde geloof.

https://www.us12.list-manage.com/subscribe/post?u=d22144bf286104d517b638301&id=b3f10e4ed1

Dat sprak ook uit haar laatste grote wapenfeit: het synodeproject Zij heeft een verhaal, waar zij een van de drijvende krachten achter was. Ook daar wachtte ze niet braaf af tot haar iets gevraagd werd; ze vond de tijd rijp om de vrouwelijke stem luid en duidelijk te laten horen in het kerkelijk debat. Ze schreef erover in een opinieartikel in KN begin dit jaar: “De Kerk, zo geloven wij, kan immers het beste gedijen wanneer de inbreng van alle vrouwen gehoord, gezien en versterkt wordt.”

Vrijzinnig milieu

Holkje van der Veer werd in 1960 geboren in een doopsgezind gezin in Amsterdam. “Ik kom uit een zeer vrijzinnig milieu en had altijd al iets met geloven”, vertelde ze in een interview met Katholiek Nieuwsblad in 2020. Ze studeerde cultureel en agogisch werk en theologie en liep stage in het dominicanenklooster in Zwolle. Daar werd ze geraakt door het katholieke geloof; in 1992 werd ze zelf katholiek.

Eenmaal ingetreden bij de dominicanessen zou ze nog lange tijd in Zwolle blijven wonen en in het jongeren- en studentpastoraat werkzaam zijn. Uiteindelijk moest ze dat in 2010 opgeven vanwege haar broze gezondheid.

‘Ik heb mezelf opnieuw uitgevonden’

Vervolgens verhuisde zij naar Nijmegen en stortte zij zich op het schrijverschap; ze schreef diverse boeken over haar geloof en het leven met een lichamelijke beperking. “Ik heb mezelf opnieuw uitgevonden”, zei ze erover in het genoemde KN-interview. Ze schreef, zo vervolgde ze, “voor mijn buren, voor de mensen om me heen. Niet voor de reli-professionals, de vaktheologen.”

In de vroege ochtend van tweede Pinksterdag overleed ze op slechts 61-jarige leeftijd in haar slaap. Een week eerder was ze met hartklachten in het ziekenhuis opgenomen; een kwetsbaar hart was een van de symptomen van haar aandoening. De katholieke gemeenschap verliest met Holkje van der Veer niet alleen iemand met – zoals ze zelf zei – “een bijzonder lichaam”, maar vooral ook met een bijzondere geest.

Een traditie van eeuwen tegenover de waan van de dag

In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.

Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.

Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.