20 juli 1944. De Duitse troepen in Italië liggen onder vuur. De geallieerden marcheerden op 5 juni al de straten van Rome binnen. Als dominostenen valt de ene stad na de andere: op 16 juli Arezzo, op 18 juli Ancona en op 19 juli Livorno. Ondertussen ligt Pisa onder vuur. Op 10 juli liep een colonne van het Duitse leger in de val in de strategisch belangrijke bergpas tussen Val di Tero en Val Ceno, die het noorden en zuiden van Italië met elkaar verbindt. Zeventig Duitse soldaten werden door partizanen gedood. Angstig horen de bewoners van Pelosa hoe Duitse troepen vol wraakgevoelens hun dorp in de bergen naderen.
Vanaf de preekstoel roept de 31-jarige Don Giuseppe: “Als er nog één offer ontbreekt om deze oorlog te beëindigen, Heer, neem dan mij!” Bang voor de bezetter is hij sowieso nooit geweest. Meer dan honderd Joden hadden die oorlogsjaren mogen schuilen onder het dak van zijn pastorie, om later naar veiliger oorden te vertrekken.
Nu zit zijn pastorie weer vol: met zus Savina, een bezoekend priester, een seminarist en acht voor de oorlog gevluchte mannen. De priester en de seminarist brengen de nacht biddend en wakend door in de kerk.
Geen partizaan is echter in het dorp te bekennen, want die zitten met z’n allen ‘veilig’ in de bergen. Om dat aan de Duitsers duidelijk te maken, hangt don Giuseppe aan de kerktoren een groot wit laken. Maar als de binnentrekkende Duitse soldaten op 20 juli 1944 om 8 uur ’s morgens het wapperende doek zien, denken zij dat er partizanen in de pastorie zitten.
“Nee, hier is niemand”, antwoordt don Giuseppe vriendelijk. “Het enige wapen wat ik bezit, is mijn zakmes.” Iedereen moet daar hard om lachen. De soldaten vertrekken.
Maar alles verandert wanneer de commandant hoort dat de priester een ‘jodenvriend’ is. Kort na het middaguur keren zijn soldaten terug. Zus Savina moet toekijken hoe de mannen in de brandende zon tegen een muur worden gezet om te worden ‘berecht’. Het vonnis luidt dat de mannen de kogel krijgen. Op het kerkhof geven de priesters elkaar en de anderen nog de absolutie. Om kwart over vier ratelt een machinegeweer.
In zijn slaap geschoten valt Don Giuseppe onmiddellijk dood neer. Later wordt hij gevonden met zijn brevier in de linkerhand, terwijl zijn rechter op zijn voorhoofd ligt, in een laatste kruisteken. Nog diezelfde nacht worden de dode lichamen in een kuil gegooid.
Paus Franciscus verklaarde Don Giuseppe Beotti in 2023 als martelaar zalig.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
