In een persoonlijke zoektocht schrijft auteur Bas Rompa brieven aan zijn oude schoolmeester, broeder Lorenzo. De vijfde brief: “U had ons het Kerstverhaal verteld, thuis maakte ik er tekeningen over.”
Weert, najaar 2018
Het allereerste echte rapport in mijn leven kreeg ik van u voor de Kerstvakantie. Er stonden acht cijfers op, onder elkaar in hokjes, voor elk cijfer stond een vak. Ik wist niet dat Gedrag en IJver ook vakken waren, anders had ik beter mijn best gedaan. Achter het vak Godsdienst en het vak Nederlandse Taal stonden geen cijfers.
Het laagste cijfer gaf u mij voor Gedrag, een zeven, het hoogste cijfer voor Tekenen, een negen. Voor Lezen kreeg ik van u een zevenenhalf, dus daarin was ik een half punt beter dan in Gedrag.
U had ons in de afgelopen week het Kerstverhaal verteld, over de geboorte van Jezus, en alle figuren op het groene viltbord gehangen. Thuis maakte ik in mijn schetsboek vijf tekeningen over de geboorte van Jezus. Vooral op de ezel deed ik erg mijn best, die kwam op alle tekeningen voor.
Ik hield veel van ezels. In het hertenkamp in het bos De IJzeren Man bij Weert liep ook een ezel tussen de herten, de geiten, de schapen en de pauw. In de ogen van die ezel zag ik hoe zwaar zijn voor-voor-voorouder het had gehad, toen hij met Maria met Jezus in haar buik op zijn rug, helemaal van Nazareth naar Bethlehem moest sjokken.
In Bethlehem ging Jozef aan een bestuurman vertellen dat zijn gezin binnenkort uit drie leden bestond, de keizer van het Romeinse Rijk wilde weten hoeveel onderdanen hij had. Ik begreep het niet helemaal, maar bedacht dat zonder de keizer Jezus thuis in Nazareth ter wereld was gekomen. Dat was heel gewoon, en in een in een stal was het juist bijzonder. Dat paste veel mooier bij Jezus, want dat hij bijzonder was, bleek wel uit de verhalen die u over hem had verteld, broeder Lorenzo.
Op vrijdagmiddag zei u dat u een verrassing voor ons had en liep langzaam tussen de schoolbanken door. Eén schuifdeur van de kasten achterin de klas was versierd met sterren met staarten en kerstballen van papier. U nam de knop in uw hand en schoof de deur open. Vier planken stonden vol met keurige rijen boeken, de dunne boekjes op de twee bovenste planken, op de onderste twee de dikke boeken.
Tot onze verbazing liep u terug naar uw lessenaar en pakte het boek waaruit u ons de Bijbelverhalen vertelde.
“Weten jullie hoe belangrijk dit boek is?” vroeg u, en hield het boek omhoog.
Wij knikten, dat wisten we maar al te goed. In het boek stond Het Woord van God en dat was heel belangrijk, dat had u ons zelf verteld.
“Dit boek zou er niet zijn geweest als niemand de verhalen had opgeschreven”, begon u. “Stel je voor! Dan zouden wij ze nooit hebben kunnen lezen en er niets van hebben geweten. Wat voor een leven hadden we dan?”
U nam een pauze om ons de kans te geven het goed tot ons door te laten dringen. Ik vroeg me af wat u bedoelde, broeder Lorenzo. Ik vond het ook belangrijk dat er mooie tekeningen van de verhalen waren gemaakt, die kon je zelf na maken en aan anderen laten zien.
Toen u weer terug liep naar de geopende boekenkast, vroeg u wie van ons een acht of een negen voor Lezen op zijn rapport had. Er gingen maar een paar vingers de lucht in.
Bij de kast draaide u zich om en keek de klas in.
“Dit is mijn bibliotheekje”, zei u. “Maar vanaf vandaag is het ook van jullie. Tenminste, jullie mogen de boeken lenen. Dus als je het boek uit hebt, breng je het weer mee naar school en zet je het terug op dezelfde plek als waar het stond. Als je een acht of negen voor Lezen hebt, mag je kiezen of je wel of niet een boek leent. Als je een lager cijfer hebt, heb ik heel graag dat je een boek leent om thuis te lezen. Want van veel lezen, leer je beter lezen.”
We stelden ons op in drie rijen en kozen allemaal een boek. Ik koos een boek uit de serie Tup en Joep: ‘Tup en Joep met de olifant’. Ik was erg benieuwd naar de tekeningen van de olifant, ik vond het eenzelfde soort dier als een ezel. De laatste keer dat ik een olifant tekende, was op de kleuterschool en die tekening was mislukt; het vel papier was te klein. Ik zou het boek eerst gaan lezen in de Kerstvakantie en daarna de olifant na gaan tekenen op een groot vel papier.
In de loop van het schooljaar kreeg ik de smaak van het Lezen te pakken, ik las de hele serie van ‘Tup en Joep’. Op mijn 2e Rapport had ik weer een zevenenhalf voor Lezen, maar op mijn Paasrapport een acht en op mijn 4e Rapport een achtenhalf. Op mijn Eindrapport had ik weer een acht, al met al was ik dus een punt beter geworden in lezen. Op alle rapporten gaf u mij een negen voor Tekenen, dat kon nu eenmaal niet beter; u had ons verteld dat u nooit voor een vak een tien gaf.
Een vriendelijke groet,
Bas Rompa
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
