<

Geef om katholieke journalistiek

doneer
Column

Brief aan broeder Lorenzo (8, slot): De barmhartige Samaritaan

Bas Rompa 4 april 2019

In een persoonlijke zoektocht schrijft auteur Bas Rompa brieven aan zijn oude schoolmeester, broeder Lorenzo. De achtste en laatste brief: “Op een ochtend had u in elegante letters op het bord geschreven: De barmhartige Samaritaan.”

Weert, najaar 2018

Beste broeder Lorenzo,

Als ik iemands handschrift bewonderde, dan was het dat van u. Alle woorden en zinnen die u op het bord schreef, in onze schriften en op onze rapporten, zagen eruit alsof ze gedrukt waren.

Op plek twee stond het handschrift van mijn moeder, en op de laatste plek het onleesbare gekriebel van Els, een van mijn nichtjes. Maar zij was dan ook links, ze kon er niks aan doen, de pen en haar hand hadden bij elke letter ruzie en dat was te zien.

Een acht voor Schrijven

Ik had meteen aan het begin van het schooljaar besloten flink mijn best te gaan doen om net zo mooi te schrijven als u. Dat lukte aardig, op mijn Kerstrapport had u mij een acht voor Schrijven gegeven. Daarna lukte het minder, op mijn tweede- en mijn Paasrapport had ik een zevenenhalf en een zeven voor Schrijven.

Ik vond het niet zo erg, want ik wist waar het door kwam: als ik een tekenopdracht van u kreeg, was dat bijna altijd in de schrijfles.

“Wist u dat het goed zou komen, broeder Lorenzo?”

Terwijl mijn klasgenoten over hun schrijfschriften gebogen zaten, zat ik voorin het lokaal en maakte een tekening. En als ik mocht kiezen tussen Schrijven en Tekenen, dan koos ik voor Tekenen. Maar die keus maakte u dus voor mij, broeder Lorenzo. Wist u dat het  goed zou komen? Dat moest bijna wel, want op mijn Eindrapport had ik twee negens: een voor Schrijven en een voor Tekenen!

Ernst de stotteraar leest voor

Op een ochtend had u in elegante letters op het bord geschreven: De barmhartige Samaritaan. Soms schreef u de titel van het Bijbelveraal op het bord, maar meestal niet. Hoewel het voor ons nog erg moeilijk te lezen was, vroeg u toch aan Ernst of hij het voor wilde lezen.

Ernst probeerde het, maar hij was een stotteraar; ‘De’ kreeg hij er vlot uit, maar zijn stem leek te struikelen bij de b van ‘barmhartige’, die bleef hij maar herhalen. Uiteindelijk kwam hij niet verder dan ‘ba’. Hier en daar klonk in de klas onderdrukt gegiechel, we wisten heel goed dat u een hekel had aan andere kinderen uitlachen om hun gebrek. Vreemd genoeg zei u er deze keer niets van, terwijl het u onmogelijk ontgaan kon zijn.

image
De barmhartige Samaritaan (Illustratie: Bas Rompa)

De priesters hielpen niet

U begon het verhaal te vertellen van De barmhartige Samaritaan. Ik luisterde goed, maar moest mijn aandacht verdelen tussen het verhaal, de afbeeldingen van de arme reiziger en de struikrovers die u op het groene bord hing, en de titel op het grote bord. Ik was onder de indruk van al die a‘s en probeerde te ontdekken of ze verschillen vertoonden. Maar ze waren echt allemaal hetzelfde!

Toen u de eerste priester op het groene bord hing en vertelde dat die de man die door struikrovers halfdood was geslagen niet wilde helpen, was ik er weer helemaal bij. U legde het uit: de priester mocht niet te dicht in de buurt komen van een gewonde, dat was een strenge regel voor priesters. Er kwam een tweede priester voorbij, die de halfdode man langs de weg ook niet wilde helpen, om precies dezelfde reden als de eerste priester.

De Samaritaan deed iets bijzonders

Gelukkig kwam er als derde een Samaritaan op een ezel voorbij. Hij verzorgde de wonden van de halfdode man en hees hem op zijn ezel. Bij de eerstvolgende herberg vroeg hij of de herbergier voor de gewonde man wilde zorgen, hij moest doorreizen naar Jericho, maar op de terugreis zou hij alles betalen.

“U stak uw hand op, ten teken dat Ernst mocht stoppen”

U vertelde tot slot dat het heel bijzonder was dat de Samaritaan de halfdode man had geholpen, omdat ze allebei van een andere stam waren en elkaar eigenlijk niet zo mochten. Maar dat maakte de Samaritaan dus niet uit, hij vond dat je een gewonde altijd moest helpen.

Een tweede kans voor Ernst

Opnieuw vroeg u aan Ernst of hij de titel op het bord voor wilde lezen. U adviseerde hem het heel langzaam te doen en er rustig de tijd voor te nemen. U stelde ook voor dat hij naar uw mond keek, u zou de letters een voor een uitspreken.

Ernst begon met de b, die lukte meteen, en daarna kwamen de a, de r en de m er ook soepel uit. Jammer genoeg ging het bij de h weer mis, maar u stak uw hand op, ten teken dat Ernst mocht stoppen. U zei dat u het al knap genoeg vond dat het met ‘barm’ was gelukt.

Een vriendelijke groet,

Bas Rompa

image
Het rapport van Bas Rompa

Een traditie van eeuwen tegenover de waan van de dag

In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.

Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.

Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.