Aan alle priesters in Californië die aangesteld zijn als pastoor wordt een tweeweekse training aangeboden. Zo ook aan mij. De eerste week vond plaats in september 2019, toen ik net twee maanden aan de slag was. Toen kwam Covid.
De tweede week, die gepland was voor mei 2020, werd uitgesteld tot deze maand. Bijna alle 45 priesters van de eerste week kwamen bijeen in het complex van de voormalige Christal Cathedral in Orange County, vlakbij Disneyland.
De stichter van die plaats was een gereformeerde predikant van Nederlandse afkomst, dr. Robert Schuller. Hij was een man met grote visie die letterlijk veel van de grond kreeg. Maar het project ging bankroet. Voor een schamele 57 miljoen kocht het bisdom Orange de boedel op en transformeerde deze plek in zes jaar tot het schitterende complex Christ Cathedral – de Christuskathedraal.
Op deze plek konden de priesters op verhaal komen. Achttien maanden crisismanagement laten je niet ongemoeid. Het was een weldadige week, die al goed begon toen iedereen zijn bij aankomst letterlijk zijn masker afdeed. Waar Los Angeles County een strikt mondkapjesbeleid hanteert, laat Orange dat aan iedereen zelf over. En de besmettingsgraad ligt ver beneden die van LA…
Natuurlijk ging het de meeste tijd over personeelszaken. Californische parochies hebben vaak een omvangrijke staf. En de priester is de CEO (chief executive officer), CFO (chief financial officer) en COO (chief operating officer). Afgezien van de vraag of dat een wenselijke opeenstapeling van bevoegdheden is, kun je je bedenkingen hebben bij de ontwikkeling dat een parochie een klein bedrijfje is geworden.
“Je kan niet verzonnen krijgen in wat voor problemen een parochie verzeild kan raken”
Tweet dit!
Soms lijkt het of de belangrijkste taak van een pastoor is om zijn staf aan het werk te houden. En alle verhalen zo aanhorend, is aan kerkelijk personeel en hun bazen niets menselijks vreemd. Je kan gewoon niet verzonnen krijgen in wat voor problemen een parochie verzeild kan raken.
Daar komt nog bij dat verreweg de meeste nieuwe priesters immigrant zijn en de Californische claimcultuur niet kennen. Onze docent zei dan ook: “Ga er maar vanuit dat je op elk moment door wie dan ook om wat voor reden ook een rechtszaak aan je kazuifel kan krijgen.”
Met al dat in mijn achterhoofd, kon ik niet anders dan ontroerd raken toen één van ons het volgende vertelde: “Wij mochten vanwege Covid helemaal niemand in de kerk toelaten. Vier maanden lang deed ik de Mis alleen. Op een stoel had ik mijn laptop gezet en alle kerkgangers bekeken de Mis op hun telefoon in hun auto. De diaken, helemaal ingepakt in plastic, kwam dan de heilige communie ophalen en verstrekte die via het raampje aan de automobilisten.”
Maar intussen hadden protestantse predikanten een rechtszaak aangespannen tegen de staat Californië, die het tot het Hooggerechtshof bracht. Lang verhaal, kort samengevat: op 15 juni mochten we weer vieren in de kerk. Mijn collega beschreef in tranen het moment dat hij de Mis begon met de woorden: “De Heer zij met u.” Voor het eerst in vier maanden hoorde hij: “En met uw geest.”
Albert van der Woerd is priester van het aartsbisdom Los Angeles. Hij schrijft elke drie weken een column in Katholiek Nieuwsblad.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
