“Dit is een heel mooi verhaal! Het is hier en daar wel een beetje spannend, maar het loopt gelukkig goed af hoor.” Het had een beschrijving van het bestaan van de mensheid kunnen zijn, maar eerlijk gezegd gebruikte ik de zin om mijn kleuter warm te maken om samen Belle en het Beest te kijken. Echt een klassieker!

Complottheorieën

Misschien denkt God ook zo over zijn schepping. Het zijn echter vooral de mensen uit het verhaal zelf die het allemaal heel spannend vinden. Twee vriendinnen, die elkaar niet kennen en niet praktiserend gelovig zijn, vertelden me namelijk in het begin van de coronatijd dat ze vreesden dat het einde van de wereld ophanden was.

Hoe komt het, dat twee niet gekke dertigers er ineens het einde der tijden bij halen en complottheorieën spuien? Toen de coronacrisis in ons land uitbrak, was het natuurlijk ook een beetje raar. Ineens viel het openbaar leven stil. Nederland, zo trots op zijn vrije karakter, zette ineens een flinke rem op het buitenleven.

Een en een is twee

Daar kwam bij dat onze premier zegt dat de anderhalve meter afstand pas overboord kan als er een vaccin is. Bill Gates, die helemaal pro-vaccinatie is en ook een flinke duit in het zakje doet voor een coronavaccin, schijnt ook injecteerbare microchips te ontwikkelen.

Een en een is twee, dachten mijn vriendinnen: als vaccineren verplicht zou worden (anders doe je niet meer mee in de samenleving), dan doet oompje Gates daar vast ongevraagd een digitaal cadeautje bij, het merkteken dat mensen volgens de Apocalyps op hun rechterhand of voorhoofd krijgen.

De gedachte schijnt zo logisch, dat sommigen de gemaakte aannames niet meer de moeite van het testen waard vinden. (Bizar is wel dat er in Zweden mensen zijn met geïnjecteerde microchips in hun hand; die gebruiken ze om te betalen, maar dit terzijde.)

Natuurlijk, vroeger of later komt het einde der tijden ervan, dat lezen we gewoon in de Bijbel. Maar als het zo duidelijk zou zijn dat dit het moment is, dan is het dat dus waarschijnlijk niet: tijd noch uur zullen we kennen, zoals Iemand ooit zei.

Het verhaal loopt goed af

Ik laat mezelf niet verlammen door de gedachte dat vandaag of morgen de wereld in brand zou kunnen staan. Want als het moment aanbreekt, komt Jezus zelf afrekenen met de terror.

Het is wel even spannend, maar het verhaal loopt goed af. Tenminste, als je doorhebt dat Jezus dan voor je neus staat: want de Waarheid kan nog zo hard in je neus bijten, als je niet wíl zien, dan zie je ook niets.

Over Hem blijven vertellen

Onze rol als katholieken is dus om nu te blijven vertellen over Hem, zodat zo veel mogelijk neuzen de goede kant op staan als het eenmaal zover is.

Dit kan door onze kinder- en tienergroepen, studiegroepen voor andere leeftijden, door bezorgde vriendinnen gerust te stellen met de Blijde Boodschap, of door simpelweg te antwoorden dat je naar de kerk bent gegaan, als iemand je vraagt of je iets leuks gedaan hebt in het weekend.

Niet lief, maar broodnodig

Het kan in onverwachte situaties; zo kon ik afgelopen jaar een leerling op onze niet-christelijke school vertellen dat ik hem zie als een geliefd kind van God (wat hij trouwens erg waardeerde). Bij sociale-mediaberichten staat soms ‘delen is lief’, maar het delen van Jezus’ boodschap is niet lief, maar broodnodig.

Eind goed, al goed, maar hoe we tot het einde komen telt ook mee.

Annemarie van Diepen-Scheerboom is biologielerares en moeder van drie kinderen. Elke drie weken schrijft ze een column in Katholiek Nieuwsblad.