Er is in de Kerk een oplevinkje gaande. Op veel plaatsen duiken ineens jonge mannetjes van een jaar of zestien op die katholiek willen worden en heel gedreven zijn. Het verschijnsel doet zich niet overal in dezelfde mate voor, maar wel verspreid over het hele land.
Praten over wie er de baas zou moeten zijn in de Kerk boeit ze niet, liedjes zingen ook niet. Gregoriaans, bellen en wierookwolken vinden ze fantastisch. Ik had al gehoord dat dit fenomeen zich hier en daar voordeed, maar merkte er zelf niet veel van. Dat verbaasde mij ook niet, want ik ging ervan uit dat het wel een dingetje van vwo-scholieren uit de stad zou zijn, niet van boerenjeugd op de Noordpool.
Verder moet ik bekennen dat ik door schade en schande wijs (lees: cynisch) ben geworden. Op het katholieke internet domineert al dertig jaar een soort Amerikaans alt-right-griezeltraditionalisme.
![]() |
Lees ook
Column | Een elite zonder God |
Dat was dan ook altijd te merken aan de jonge mensen die hier af en toe opdoken. Die zaten nogal eens onder het spirituele ongedierte, als niet al hun hele motivatie in feite politiek – en dus verkeerd – was. Jezus leent zich nou eenmaal slecht om bruinhemderige kruisvaardersdromen mee op te dirken, en daar ben ik ook echt heel streng in. Nicht mit mir!
Bij jonge gezinnen begon dat probleem de laatste jaren trouwens al duidelijk minder te worden, maar bij loslopende jongemannen was het nog echt een ding. Vergeef me dus als ik nog niet onmiddellijk enthousiast werd van de geruchten die mij bereikten.
Enfin, ik ben van mening veranderd, in ieder geval voorlopig. Zo rond Allerheiligen was het ineens ook in Warfhuizen raak. Sindsdien is de kluiskapel inderdaad een hangplek voor de jeugd. Voor kluizenaars niet ogenblikkelijk een voor de hand liggende wensdroom, maar tot nu toe moet ik eerlijk bekennen dat ik er meer plezier dan last van heb.
“Als je als kluizenaar een puber voor je neus hebt staan die zich het hoofd breekt over de hogere en lagere vermogens van de ziel, dan moet je wel een hart van steen hebben wil je daar niet gelukkig van worden.”
Ik heb meerdere dagen in de week misdienaars, want op school hebben ze de gekste uren (al betrap ik mij er wel op dat ik dat soms controleer: “Hoor jij niet op school te zitten in plaats van in de kerk rond te hangen?”) Ze kenden binnen no time alle benodigde Latijnse responsen uit hun hoofd (“Introibo ad altare Dei” en zo), en zijn inderdaad dol op gregoriaans, wierookwolken en bellen. Maar ook op stilte, rozenkransbidden en litanieën.
En dat is nieuw. Dat maakt het ineens een heel ander verschijnsel. Ze halen zelfs moeilijke boeken over mystieke theologie uit mijn bibliotheek. Dat leek mij in eerste instantie louter branie, maar ondertussen heb ik al menige vraag gekregen waaruit bleek dat ze er nog wat van snapten ook.
Als je als kluizenaar een puber voor je neus hebt staan die zich het hoofd breekt over de hogere en lagere vermogens van de ziel, dan moet je wel een hart van steen hebben wil je daar niet gelukkig van worden.
Tegelijk zijn het – tot mijn opluchting – hele normale pubers. Ik kreeg laatst als presentje een doos illegale rotjes en vorige week dreef er een rubberen badeendje (met engelenvleugeltjes en aureooltje) in mijn wijwateremmer.
Pater Hugo Beuker is kluizenaar te Warfhuizen. Elke drie weken schrijft hij een column in Katholiek Nieuwsblad.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.