“Geef ons heden ons dagelijks brood.” Hoe vaak bidden wij dit niet zonder erbij stil te staan wat we vragen? Misschien is dat omdat we zelf niet echt iets tekort komen. Voor veel mensen die ik ken, ligt dat anders.
Zij vragen heel bewust steeds weer om deze hulp, ook al is het vervolg niet altijd aan de hemelse Vader, maar aan zijn dienaren op aarde. Voor deze mensen is de dagelijkse maaltijd niet eenvoudig te vinden, net zoals ook de eucharistische maaltijd op veel plaatsen ontbreekt vanwege het priestertekort.
De afgelopen dagen sprak ik verschillende mensen die de eindjes maar moeilijk aan elkaar kunnen knopen. Zij dagen ons uit om het Onzevader steeds met overtuiging te bidden, terwijl we iets voor hen proberen te betekenen in hun veelal schijnbaar uitzichtloze situaties.
Ioera is een van die mensen die ons steeds gelegenheid geeft te mediteren op Matteus 25. Hij groeide op in een kindertehuis en wordt deze week 39. Ik zocht hem op in het ziekenhuis, waar hij lag omdat hij zijn epilepsiemedicatie weer eens niet ingenomen had. Hij had op de afdeling gezegd dat zijn moeder op bezoek kwam en mocht even naar buiten om me te begroeten.
“Bijna dagelijks zijn we getuigen van het menselijk leed en miserie”
Tweet dit!
Ioera is hulpkok van een school en verdient zo ongeveer 450 euro per maand. Hij kan op school mee-eten, maar een flatje huren is te duur. Hij woont dan weer eens bij zijn zus, dan weer bij een vriend of vriendin en in de zomer in een vakantiehuisje met moestuin. Hij doet regelmatig een klusje voor ons en met onze tweedehands kleding is hij blij. Structurele verbetering krijgt hij echter niet georganiseerd.
Constantijn evenmin. Zijn vrouw zette hem deze zomer op straat, want hij drinkt vaak te veel. Vervolgens probeerde hij zich dood te drinken, maar hij kwam tot het inzicht dat dat toch de oplossing niet is. Werken kon hij met een voortdurende kater niet, waardoor hij nu aan lager wal zit.
Gelukkig kan hij bij zijn moeder wonen, die hem aanspoort opnieuw te gaan werken in de verbouwing in onze parochie. Hij moet weer van voor af aan beginnen en vechten om nuchter te blijven.
We haalden de tachtigjarige Vlada op in het ziekenhuis. Ze had een borst moeten laten afzetten, vanwege kanker. We brachten haar naar het huis van de dochter bij wie ze inwoont. Vlada’s kleinzoon is alcoholist, net als haar eigen zoon. Hij slaapt op de bedbank naast haar en geeft haar geen rust. Maar waar kan ze naartoe? Haar pensioen is nauwelijks toereikend om haar medicatie te betalen en haar dochter te helpen met de vaste lasten.
Bijna dagelijks zijn we getuigen van het menselijk leed en miserie, in deze samenleving die gebouwd werd op materialistische principes. Hoeveel mensen lijden niet aan de onderkant van deze maatschappij, zoals Lazarus leed op de stoep van de feestende rijke? En toch. Met de instrumenten die God schenkt, van de geest, het woord en de liefde, bouwen wij, en velen met ons, ook hier aan een menswaardige samenleving. “Geef ons heden ons dagelijks brood.”
Moeder Anima Christi is missionaris in Rusland. Elke drie weken schrijft ze een column in Katholiek Nieuwsblad.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
