Ik heb een bijzondere liefde voor het angelusgebed. Niet als onderdeel van mijn dagelijkse gebedsroutine weliswaar, maar eerder als plan B. Plan A, dat is het ochtendgebed van lectio divina en stille tijd met de Heer, dat volgens de meanders van die dag wordt aangevuld met diverse spontane gebedsmomenten en ’s avonds eindigt met het gezinsgebed.
Ik ervaar het elke keer opnieuw: plan A werkt voortreffelijk. Het maakt mijn leven tot een soort lichtjessnoer: ’s ochtends vlotjes in het stopcontact, ’s avonds er veilig weer uit, en overdag permanent verbonden met de Bron, om zijn licht te laten schijnen waar en wanneer dat nodig is.
Maar plan A, dat lukt gewoon niet elke dag. Ik zal wel niet de enige moeder zijn die haar ochtendgebed vaker dan haar lief is uit handen moet geven. Omdat er een ziek kind naar de dokter moet. Of je beloofde als chauffeur op te treden voor een schooluitstap. Omdat het woensdag is, je absoluut nog boodschappen moeten doen en de hele middag al vol zit met activiteiten van de kinderen.
Omdat dat dringende onlinegesprek alleen meteen na het ontbijt kon. Of omdat een vriendin die door een moeilijke periode gaat je in alle vroegte belt op zoek naar steun. De theorie ken ik, hoor: Do not face the day until you have faced God in prayer. Maar de praktijk, die ziet er wel eens anders uit. Noodgedwongen.
“Ik zal wel niet de enige moeder zijn die haar ochtendgebed vaker dan haar lief is uit handen moet geven”
Tweet dit!
Net dan ervaar ik de schoonheid van het angelusgebed het sterkst. Ten eerste omdat het mij spontaan komt opzoeken: de meeste klokken in de buurt luiden het angelus nog drie keer per dag. Best opmerkelijk eigenlijk, gelet op de secularisatiegraad hier.
Ik hoorde onlangs zelfs over een voormalig klooster in de binnenstad waar de angelusklok op verzoek van de buurtbewoners in ere werd hersteld. Hoopgevend is dat. En voor mij erg handig: na een drukke ochtend herinnert het charmante klokgelui mij eraan dat ook God nog plaats moet krijgen in mijn dag.
Ten tweede is er de tekst van het gebed. Die is naast prachtig en krachtig ook nog buitengewoon kernachtig – als door engelen geschreven. Het fundament van Gods heilsproject, gebundeld in een paar korte zinnen: ‘Maria, God heeft een Plan voor jouw leven. Ik doe mee.’
En zo kwam God onder ons wonen en werden wij gered. Geen franjes, geen ingewikkeld verhaal, maar wel o zo raak. Een sprekend voorbeeld van Gods manier van werken.
Het voornaamste zit hem voor mij evenwel in het derde aspect: het wonderlijke effect van het angelus. Want als je het bidt, valt de tijd even stil. De klok luidt, je houdt halt, vouwt je handen. En ineens ben je niet meer de efficiënte moeder-manager met een veel te lange takenlijst.
In het gezelschap van de engel en van Maria besef je dat alles begint met eenvoudige overgave aan God – de rest volgt dan vanzelf wel. Geloof me maar: op een holderdebolderdag is dat erg mooi meegenomen.
Nathalie De Clerck is tolk, auteur en therapeute. Elke drie weken schrijft ze een column in Katholiek Nieuwsblad.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
