Het woord ‘remont’, repareren, is één van de meest gebruikte woorden in Rusland en één van de eerste die je leert als je er gaat wonen. Iedereen is ermee bezig en de Russen praten dan ook lachend over het “eeuwige repareren”, want als je er eenmaal aan begint, zal het niet van korte duur zijn.
Zo ben ik al vijf jaar in Rusland en al net zo lang aan het repareren. We begonnen in ons flatje, vervolgens gingen we verder in de parochie en in het nieuwe klooster en het houdt inderdaad maar niet op. Het vraagt veel geduld en offers.
Na het uitbreken van een muur of het bezoek van de stukadoor zit het stof in alle hoeken en gaten. Verfklodders van de vloeren schrapen is een vervelend karwei en daar doen je armen pijn van. Een keer bezemen en dweilen leidt niet tot het gewenste resultaat, want het stof daalt gewoon weer neer vanuit de lucht en lijkt wel aan de vloeren gekleefd te zijn.
Is de wintervorst eindelijk voorbij en kunnen we aan het buitenwerk beginnen, dan krijgt onze klusser de zomer in zijn bol en zet het zodanig op een drinken, dat hij met een dagelijkse fles wodka niet toekomt aan serieuze arbeid, laat staan aan het recht leggen van tegels.
“Zo zijn onze mensen nu eenmaal,” zegt de baas van het bouwteam en belt met de echtgenote om te vragen of zij niet een beetje kan helpen om haar man weer gezond en wel op de werkvloer te krijgen. Repareren is een levenstaak. Je doet het voor jezelf en voor de ander en na een tijdje begrijp je dat het aan ons aller goede wil ligt of er ooit een einde aan zal komen.
“We hebben allemaal dagen waarop we meer klagen dan offeren”
Tweet dit!
Zo gaat het ook met geestelijk herstelwerk. De Moeder Gods vroeg aan zuster Lucia van Fatima ons te leren offers te brengen ter “reparatie” van de hartenpijn die wij Maria en Jezus aandoen. Eerherstel of zondenherstel heet dat in het Nederlands.
Een gemakkelijke opdracht is ook deze vorm van herstelwerk niet. Vooral niet omdat we vaak niet eens beseffen dat het nodig is om God recht te doen, nadat we zijn geboden vertrapt hebben en zijn liefde verguist. Om maar te zwijgen over hoeveel moeite het kost een offer te brengen.
In Fatima vroeg Maria vooral te bidden en offeren voor Rusland, waar het atheïstische communisme een enorme golf van zonde teweeg bracht. Dat beperkte zich niet alleen tot Rusland, maar was het geval in vele andere landen waar deze ideologie verspreid was.
Maria vroeg het lijden wat op het pad kwam te dragen en te offeren. Dat is eenvoudig en toch ook moeilijk, want we hebben allemaal dagen waarop we meer klagen dan offeren.
Onze Kyra van 8 jaar leek het, net als de herderskinderen in Fatima, beter te begrijpen. Nadat ze gevallen was en een open knie moest laten verzorgen, besloot ze niet te huilen maar te offeren. De liefde is creatief en in plaats van het oude te repareren, kan ze volledig vernieuwen.
Zo grondig werkt Gods liefde, die in staat is álles nieuw te maken, want “wie in Christus is, (wordt) een nieuwe schepping: het oude is voorbij, het nieuwe is al gekomen.” (vgl. 2 Kor. 5,17) Na een beetje vakantie gaan wij met frisse moed verder met onze herstelwerkzaamheden!
Moeder Anima Christi is missionaris in Rusland. Zij schrijft driewekelijks een column in Katholiek Nieuwsblad.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
