‘De kruik gaat zolang te water tot hij barst.’ Ik heb altijd moeite gehad om de logica van dit gezegde te begrijpen. Want een kruik kan toch heel goed water verdragen? Daar is hij voor gemaakt, zou je zeggen. Op het internet kom ik een verklaring tegen die zegt dat het riskant is om een kruik neer te laten in de waterput omdat hij kan breken als hij een keer te hard tegen de rand van de put stoot.
Misschien is een kruik wel helemaal niet gemaakt om in de put te laten zakken, en moet je een stevige emmer gebruiken die je daarna leeg kiepert in de kruik. Maar dat is lastiger als je geen water wilt verspillen. Al met al kun je wel concluderen dat het gezegde wil waarschuwen tegen obstinaat dingen doen die tegen de natuurlijke orde ingaan. Het gaat een keer fout.
Dit is wat de democraten in Amerika is overkomen na de verkiezingen van 5 november. De zeepbel van zelfgenoegzaamheid spatte uiteen nadat Trump in één klap de meeste kiesmannen, de senaat, het Huis van Afgevaardigden en ook nog de meerderheid van de stemmen achter zich kreeg.
Het is altijd een beetje verdacht als je dingen niet mag zeggen. Net zoals je in Nederland beter niet kan zeggen dat je op Wilders stemt, is het hier in de VS gevaarlijk om uit te komen voor je republikeinse stem. Je wordt gelijk niet meer serieus genomen en gerekend onder de ultieme barbaren van deze tijd.
En wat te denken van de vergelijkingen van Trump met Hitler en het fascisme? Maar waren het niet juist deze moralistische verdachtmakingen, de demonisering en zelfs vervolging van andersdenkenden die de nazi’s aan de macht hielpen? Met de overheid, de academische wereld en een groot deel van de rechterlijke macht aan haar kant kon het progressieve verhaal breeduit worden uitgedragen.
“Natuurlijk worden de geijkte aantijgingen van racisme en misogynie nu van stal gehaald”
Tweet dit!
Maar het was niet vol te houden om te blijven ontkennen dat een land zichzelf destabiliseert door miljoenen illegale immigranten toe te laten, door utopistische klimaatkaartenhuizen in stand te houden met het geld van onze kinderen; door de rationaliteit van de taal en biologie op te geven en de diepe vertwijfeling van opgroeiende pubers te normaliseren onder het mom van gendergelijkheid. Wie is daar nu werkelijk bij gebaat?
Harris en haar running mate Walz volgden een uitgekookte mediastrategie die een miljard dollar kostte, maar hadden geen antwoord op de vraag: maar wat gaan jullie nou precies doen voor het land?
Het doel van de democraten leek voornamelijk om de macht in handen te houden en geen verantwoordelijkheid af te hoeven leggen. En ondanks het manipuleren van de media, inclusief het inhuren van Oprah Winfrey, de Obama’s en Beyonce, ging dat fout.
Natuurlijk worden de geijkte aantijgingen van racisme en misogynie nu van stal gehaald. Maar de meerderheid van de Amerikanen is niet meer bang voor die beschuldigingen. Het tij lijkt gekeerd. De slinger beweegt weer naar het midden.
Waar ik me wel zorgen om maak, is dat het nu te veel ontaardt in borstklopperij aan de rechterkant. Het zou verschrikkelijk zijn als die grenzeloze Amerikaanse chauvinistische arrogantie weer terug zou keren. Die heeft al te veel slachtoffers gemaakt.
Albert van der Woerd is priester van het aartsbisdom Los Angeles. Elke drie weken schrijft hij een column in Katholiek Nieuwsblad.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
