In mijn vorige column gaf ik aan dat God écht weet wat je wilt. De ontdekking van je roeping is de ontdekking van jouw diepste verlangen, want God heeft dat verlangen in het diepst van jouw hart geplaatst. Maar hoe ontdek je dat diepste verlangen? Hoe kom je erachter wat de concrete wil van God is voor jouw leven?

Stappenplannen

Als je naar boekwinkels gaat, kom je veel boeken tegen met stappenplannen voor allerlei dingen: “de vijf stappen naar een rijk en succesvol leven”, “dé methode om controle over je leven te krijgen” of “ontdek in drie stappen wat de zin van jouw leven is”.

Nu zullen veel van die boeken zeker wijsheid en handige overwegingen bevatten, maar de ontdekking van een roeping is niet gebaseerd op een standaard stappenplan dat je met enige moeite volbrengt. De reden hiervoor is dat elke roeping uniek is en de ontdekking ervan een geschenk van de Heilige Geest. Het is niet iets wat wijzelf bepalen of vormgeven. Het wordt je gegeven.

Wij kunnen wel initiatief nemen. We kunnen op pad gaan. We kunnen leren hoe we ons hart kunnen vormgeven en ontvankelijk kunnen maken om Gods stem en initiatief te herkennen en te omarmen.

En laten we ook eerlijk zijn: je kunt er bewust voor kiezen om je hart te sluiten voor Gods stem. God respecteert jouw vrijheid. Hij gaat je niet dwingen om Zijn geschenken te aanvaarden. Ik deel graag mijn ervaring met je, in de hoop dat dat jou hiermee kan helpen.

Rebelse fase

Toen ik vijftien jaar oud was, kwam ik in die typische rebelse fase van de puberteit. Ik werd iets kritischer naar de overtuigingen die ik van kinds af aan had meegekregen en, zonder het geloof los te laten, werd ik lakser in mijn relatie met God.

In diezelfde fase ging alles, menselijk gezien, vrij goed met mij: goede cijfers op school, goede vrienden en enige populariteit onder de meisjes. Perfect, toch? Wat wil je nog meer? Maar ondanks dat alles voelde ik wel een bepaalde leegte in mijn hart. Waar ik achter kwam, is dat ik veel gelukkiger zou worden als ik daarnaast serieuzer mijn geloof zou beleven.

Kennis en omgang

Een roeping is een intieme ontmoeting met een God die onvoorwaardelijk van je houdt. Daarvoor is het belangrijk om een sterke, vertrouwensvolle relatie met Jezus te hebben. Zo’n relatie wordt gevoed door twee dingen: kennis en omgang.

Met kennis bedoel ik dat je het geloof serieus gaat bestuderen: wie is God? Wat leert de Kerk? Wat staat er in de Heilige Schrift? Hoe hebben de heiligen het geloof beleefd? Met omgang bedoel ik dat je leert om je persoonlijk te verhouden tot Jezus en dat je leert om echt op Hem te vertrouwen. Heel belangrijk hiervoor zijn het gebed en de sacramenten.

Eucharistie en retraite

Toen ik besefte dat het de moeite waard is om het geloof echt serieus te nemen, besloot ik om bij een scholierenvereniging van het Opus Dei aan te kloppen en te vragen om geloofsvorming en geestelijke begeleiding. Wekelijks woonde ik bijeenkomsten bij gericht op geloofsonderricht en ik sprak ook regelmatig met een geestelijke begeleider, die mij hielp om mijn relatie met Jezus echt handen en voeten te geven.

Heel bepalend voor mij waren ook twee andere dingen: Eucharistie en retraite. Mijn vader had de gewoonte om elke ochtend vroeg de Heilige Mis bij te wonen voordat hij naar zijn werk ging. Ik besloot hem te vergezellen. Daarnaast besloot ik om een weekendretraite te doen: de stilte, de overwegingen van de priester en het gebed in afzondering hielpen veel om mijn hart ontvankelijker te maken voor de stem van de Heilige Geest.

De stap nemen

Ik leidde nog steeds een normaal leven zoals daarvoor: ik studeerde, ik sprak regelmatig met mijn vrienden af, ik vond een meisje leuk en ik probeerde indruk op haar te maken. Maar ik ervoer ook dat Jezus begon te leven in mijn hart en dat ik Hem steeds beter leerde kennen. Langzamerhand werd het me duidelijk wat God van mij verlangde. Uiteindelijk zou ik in de zomer de stap nemen om me over te geven aan Gods plan voor mijn leven. Ik was toen zestien jaar oud.

In mijn vorige column gaf ik al aan dat dit geen makkelijke stap was. Ik had er echt mee geworsteld, want ik had andere verwachtingen voor mijn leven. Daarnaast was ik nog jong en wist ik nog niet wat de toekomst met zich mee zou brengen.

Maar door de verdieping in het geloof en de regelmatige omgang met Jezus in het gebed en in de sacramenten had ik al voldoende vertrouwen op God gebouwd om die stap te durven zetten. God liet me het begin van de weg zien, waardoor ik wist welke richting ik op moest gaan. De rest van de weg zou ik samen met Hem langzamerhand ontdekken.

Moeder Maria

Je hoeft niet te wachten op een bijzondere gebeurtenis in jouw leven om Gods plan voor jou te ontdekken. Je kunt het initiatief nemen door je serieus in het geloof te verdiepen en door een intieme relatie met Hem aan te gaan, met de hulp van een geestelijke begeleider.

De omgang met de allerliefste moeder Maria heeft ook een bijzondere impact gehad op mij. Zo was ik een paar maanden voordat ik mijn roeping omarmde in Fatima en ik begon steeds regelmatiger de rozenkrans te bidden. Maria is meesteres in de onderscheiding van Gods Wil. Zij overweegt alles wat haar Zoon doet in haar hart en ze wil jou daar ook heel graag bij helpen.