Ik vind het vanzelfsprekend dat de Kerk zich zo min mogelijk met politiek bemoeit. Ten eerste heeft dat heel simpel te maken met het verschil in ritme van de spirituele en politieke lagen in de mens en in de mensheid. Politiek gaat over het wervelen en dwarrelen van het dagelijkse bestaan van mensen en volkeren naast elkaar. Het is rap en dynamisch, vaak ook oppervlakkig en cynisch.
Het leven van de Kerk is ondertussen veel trager, maar ook veel stabieler en fundamenteler. De godsdienst staart dwars door de eeuwen in het mysterie van God en voedt daarmee alle stammen en rassen en talen. Daarbij houdt zij nauwelijks rekening met hoe die stammen en rassen en talen hun belastingen geregeld zouden willen hebben en hun natuurbeheer en hun bejaardenzorg.
De invloed daarop van de Kerk hoort er wel te zijn, maar hoort indirect te zijn. Dat is niet ingewikkeld en werkt als volgt: de Kerk brengt spiritueel volwassen mensen met goed gevormde gewetens voort, die dan gekozen kunnen worden om verstandige politiek bedrijven. Dat doen zij op persoonlijke titel, en niet namens hun bisschop of zo.
Dat hun gemoed en verstand ondertussen mede door het Evangelie zijn gevormd, is een zegen voor de maatschappij. Een zegen die kan neerdalen op heel verschillende politieke partijen, zelfs op partijen met totaal tegenovergestelde ideeën.
De wijsheid van de godsdienst is immers van een totaal andere orde dan de vraag of er een kleine of een grote overheid zou moeten zijn. Of de vraag hoe we ons elektriciteitsnet moeten moderniseren. Of de vraag of Fries en Limburgs nuttige vakken zijn aan de universiteit.
“Laten we in vredesnaam niet de Amerikanen achterna keutelen”
Tweet dit!
Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Er bestaan soms partijen die apert onchristelijke toestanden nastreven. Daar kun je als katholiek niet aan deelnemen. Maar dat soort partijen zijn eerder uitzonderlijk. Zodoende is het helemaal niet raar dat je vrome gelovigen niet alleen in het CDA aantreft, maar ook in de PvdA, de VVD en ga zo maar verder.
Zoals gezegd is dit alles niet nieuw en ook geen raketwetenschap. Daarom was ik verbaasd onlangs in de krant te lezen dat de commissie van bisschoppen van de Europese Unie in een verklaring heeft opgeroepen tot steun aan de Oekraïense zaak. Niet dat ik tegen de Oekraïense zaak ben, daar gaat het hier niet om.
Waar het wel om gaat, is dat het hier een uitgesproken politiek probleem betreft. Een fenomeen dat niet zomaar vanuit de Catechismus kan worden voorzien van praktische aanbevelingen voor politici.
Politieke vraagstukken kunnen alleen religieus worden gemaakt als ze in het licht van het Evangelie eenduidig zijn. Daar is hier geen sprake van. Dat we elkaar niet zomaar binnenvallen en beschieten en bombarderen kunnen ze veilig zeggen, en moeten ze ook zeggen.
Wat, en detail, de reactie van de buren moet zijn als zoiets toch gebeurt, is niet aan religieuze autoriteiten. Laten we in vredesnaam niet de Amerikanen achterna keutelen en werkelijk alles door elkaar roeren tot alleen het geld en de grote bek er nog toe doen.
Pater Hugo is kluizenaar te Warfhuizen. Elke drie weken schrijft hij een column in Katholiek Nieuwsblad.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
