Vrijwilligers komen als een geschenk uit de hemel. We komen handen tekort om het nieuwe klooster te verven, cement en kwasten te kopen, de parochie te poetsen, de kinderen op te vangen, catechese te geven, eten te koken, de zieken en jarigen te bellen, en de rozenkrans, het getijdengebed, het stille uur aanbidding en de heilige Mis te bidden. Maar als de nood het hoogst is, is de redding nabij!
Ook in het verre Khabarovsk komt dit gezegde uit. Twee Afrikaanse studenten die me altijd goed hielpen in Kazan zijn naar Khabarovsk gekomen om het zware werk te verrichten…. Voor hen klinkt het als vakantie, maar wij weten maar al te goed dat ook zij ’s avonds laat doodmoe in bed vallen.
Onze parochianen en alle mensen in de buurt kijken hun ogen uit telkens als we met onze Afrikaanse jongens op straat lopen. Mensen vragen of ze een foto van ons mogen maken, want hier in Khabarovsk is een gekleurde jongen nog meer een uitzondering dan een katholieke zuster in habijt… laat staan de combinatie van de twee.
Het kleine groepje jongeren van onze parochie heeft direct een nieuwe impuls gekregen en toen we vertelden dat de jongens het huis kwamen schilderen, wilden verschillende van hen ook een handje helpen. We sprongen bijna een gat in de lucht. Wat een goed voorbeeld al niet teweeg kan brengen.
Ondanks het harde werken en de lamme armen die we eraan overhouden, zijn de meeste vrijwilligers al voor een tweede keer terug gekomen. Het is gezellig om in een team te werken!
Nguetobaye komt uit Tsjaad en Marcel uit Benin. Beiden zijn Franstalig en er wordt dan ook luidkeels in het Frans gezongen terwijl de kwasten over de muur dansen: “Mon Dieu, tu es grand, tu es beau, Dieu vivant, Dieu tres haut, tu es le Dieu d’amour…Dieu présent en toute creation”. (‘Mijn God, U bent groot, U bent mooi, levende God, allerhoogste God, U bent de God van liefde, God aanwezig in heel de schepping’).
God is voelbaar in ons midden en maakt het vele werk lichter. Vladimir (Bova) is afkomstig uit Khabarovsk en heeft ongeveer een jaar geleden onze kerk gevonden. Zijn vader was ooit uitgezonden naar Mozambique, als soldaat en maakte daar kennis met de Adventisten. Na zijn terugkeer bekeerde de hele familie zich tot dat geloof en nog later werd vader predikant.
Bova heeft reeds verschillende jaren geleden afstand genomen, maar bleef zoeken naar de ware God. Uiteindelijk ontdekte hij dat er ook een katholieke kerk in Khabarovsk was, hij verdiepte zich oprecht en volgde catechese. Op 24 augustus trad hij officieel toe tot de katholieke Kerk, met diepe overtuiging de ware Kerk van Christus gevonden te hebben.
Hij studeert om verpleger te worden en werkt voor zijn noden, maar als hij een vrije dag heeft, komt hij om ons te helpen, samen met onze Afrikaanse jongens en David en Arina, beide 15 jaar oud. Allen komen ze vrijwillig, dat wil zeggen uit vrije wil, omdat de liefde van Christus hen aanspoort!
Moeder Anima Christi is missionaris in Rusland en schrijft elke drie weken een column in Katholiek Nieuwsblad.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
