Deze zondag is de advent begonnen, en we kunnen weer beginnen met wachten. Wachten is vaak een vervelende bezigheid, hoewel de emotie waarmee je wacht, vaak wordt gekleurd door hetgeen waarop je wacht. Wachten op je salaris is iets anders dan wachten op de persconferentie, en je wacht niet op het resultaat van je doktersuitslag zoals je wacht op je visite.
Ik geef toe dat ik er zelf heel slecht in ben. Meestal haal ik de cake te vroeg uit de oven, spoel ik mijn haarmasker er te vroeg uit en heb ik geen geduld om mijn verloofde een ui te laten snijden. Het zal wel iets menselijks zijn, denk ik: dat hartstochtelijk verlangen naar het resultaat, de vrucht zo graag willen aanschouwen voor die helemaal rijp is.
Belachelijk, natuurlijk, want iedereen is het met me eens als ik zeg dat het dwaas is om een zaadje te planten, erbij te gaan zitten en er ingespannen naar gaan staren in de hoop dat er over vijf minuten een zonnebloem tevoorschijn komt.
We kunnen het nu natuurlijk uitgebreid gaan hebben over de veranderende maatschappij waarin alles steeds sneller moet en niets meer tijd mag kosten, van Jamie Olivers’ 15 minute meals tot het intoetsen van je pincode als je betaalt. Dat speelt ook zeker wel mee, maar het is niet de kant die ik op wil.
“En u, wees gelijk aan mensen die op hun heer wachten, wanneer hij terugkomt van de bruiloft, om hem, als hij komt en klopt, meteen open te doen.” – Lukas 12:36. De Bijbel staat vol met verzen of verhalen over het wachten. Jezus die zijn apostelen vraagt te waken als hij gaat bidden in de Hof van Olijven. Jezus die spreekt over het onverwachte moment dat Hij zal terugkeren. De Hebreeërs die wachten tot God hen komt verlossen van de slavernij. Mozes’ broer en zus die wachten tot Mozes klaar is om hun vrijheid op te komen eisen. Jozef die in de gevangenis wacht tot hij wordt bevrijd om de dromen van de farao uit te leggen.
“De Heer wacht tot je de deur opendoet. Hij wacht weken, maanden, jaren, en als je de deur al open hebt gezet, wacht Hij tot je je tot Hem wendt.”
Tweet dit!
Weten wij ook maar iets over hoe de dingen tot stand komen, beseffen wij wat groei en rijpen is? “Het is niet belangrijk wie plant of wie begiet: alleen God is belangrijk, want Hij doet groeien.” – 1 Kor. 3:7.
De apostelen in de Olijfgaard vielen in slaap, de dienaren uit de gelijkenis begonnen elkaar te slaan en zich te misdragen. Al met al zijn mensen dus niet zulke goede ‘wachters’. Gelukkig is God echter volmaakt: Hij is de perfecte Wachter. De Wachter van Israël die niet slaapt, zoals in psalm 121.
“Zie, Ik sta aan de deur en klop. Indien iemand naar Mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik binnenkomen en maaltijd met hem houden, en hij met Mij.” – Openbaring 3,20. De Heer wacht tot je de deur opendoet. Hij wacht weken, maanden, jaren, en als je de deur al open hebt gezet, wacht Hij tot je je tot Hem wendt.
Zo wordt de Advent misschien wel een tijd waarin wij niet alleen op Hém wachten, maar Hij vooral op ons. Als je nu dus ophoudt met lezen en scrollen, kun je je omdraaien naar Degene die naar je aandacht verlangt.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
