Het jaar gaat nog even door met zich vreemd gedragen en houdt daarbij geen rekening met onze irrationele voorliefde voor het kerstfeest. Zodoende zullen we ook wat dat betreft onze gewoontes moeten laten voor wat ze zijn en andere wegen moeten zoeken om ons hoogfeest vorm te geven.
Dat werd sowieso eigenlijk wel iets om over na te denken, gezien het langzaam steeds verder uit de hand lopen van ons winkel- en vreetgedrag aan het einde van het jaar. De komst van de Verlosser vieren met een vuurwerk van verslavingen blijft natuurlijk toch een beetje vreemd. Die komst van Christus is een hoofdmotief van ons geloof en vindt plaats in drie ‘momenten’, om het zo maar even te noemen.
Ten eerste is daar de geboorte van, zoals we in Groningen zeggen, ’t lutje Potje in t kribke. Dat vertedert ons niet zo’n beetje en we worden er ook blij van. Helaas laten we het daar nogal eens bij, want tegen het opruimen van de kerstboom is onze stemming weer veranderd en denken we aan de grote schoonmaak. Zodoende krijgt de geboorte van Jezus in de stal van Bethlehem voor ons soms nauwelijks meer betekenis dan de geboorte van Freddy Mercury in een ziekenhuis op Zanzibar.
Het tweede ‘moment’ van Christus’ komst is zijn wederkomst in heerlijkheid aan het einde van de tijden. Die vertedert ons een stuk minder dan de geboorte in het stalletje en we worden er ook lang niet zo blij van, al weten we dat dat eigenlijk wel zou moeten. Het is alleen zo vreselijk abstract en bovendien ook nog moeilijk te geloven – Hij laat al even op zich wachten, laten we eerlijk zijn – en als klap op de vuurpijl hangt er ook nog eens een uiterst ongezellige sfeer omheen. De rechtvaardige Rechter is nu eenmaal een stuk minder pluizig dan een zuigeling omwikkeld met engelenhaar.
Het belangrijkste ‘moment’ van Christus’ komst is echter het derde, waarvan de meesten van ons zich niet eens bewust zijn. Dat is de geboorte van Christus in onze eigen ziel. Want Hij wil in en uit ons geboren worden zoals Hij in en uit Maria geboren werd. Hij wil dat wij allemaal Moeders Gods worden, of Moeder Godsen of, nou ja, Gods Moeder. Maria zei: “Zie de Dienstmaagd des Heren, mij geschiede naar uw woord” en werd zwanger van de Heilige Geest. Zo wil God ook ons vullen met zijn Woord en laten schommelen van zijn genade.
Daartoe moeten onze stalletjes er opgeruimd en blinkend bij liggen, klaar voor het Kindje Jezus. De schaapjes fris gewassen, de ezel geborsteld en de staart van de os mooi gevlochten (daar móet je indruk mee maken. Ik wed dat zelfs God nog nooit een os met een ingevlochten staart heeft gezien). Hij wil immers best in een stal, maar niet in een zwijnenstal geboren worden. Het hoeft geen paleis van marmeren deugden en onberispelijk evenwicht te zijn. Als het er maar warm is van minne. Zalig Kerstmis!
Deze column verscheen in de dubbeldikke kersteditie van Katholiek Nieuwsblad. Lees de hele editie hier.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
