Verzini Luigi vertelt: “Ik werkte op het land toen de sproeier voor de wijn- en olijfgaard kapot ging. Ik had een stuk ijzerdraad nodig en pakte de grote rol. In plaats van een tang te gebruiken wilde ik de draad afbreken door die heen en weer te bewegen. De draad sprong echter uit mijn hand zo in mijn oog.
Ik schreeuwde het uit, rukte aan de draad en scheurde zo mijn hele hoornvlies. Uit mijn oog gutste bloed en een witachtig vocht. Ik werd ik in allerijl naar de oogkliniek in Verona gebracht. Alle vocht was uit mijn oog verdwenen, dat nu verschrompelde.
Volgens dokter Corrado Melodia was mijn oog niet meer te redden, ‘tenzij door een wonder’. Hij wilde het gewonde oog eruit halen, zodat het gezonde niet in gevaar kwam. Maar daarvoor wilde hij op zijn baas wachten, die op vakantie was. Om het bloeden te stoppen hechtte hij het hoornvlies.
Mijn vrouw vertelde mij dat ze met familie en vrienden een noveen was begonnen tot de dienaar Gods pater Giuseppe Baldo, die een halve eeuw eerder zo’n half uur bij ons vandaan leefde. Hij was stichter van de Kleine Dochters van Sint-Jozef, zusters die de zorg hadden voor de kleuterschool en het rusthuis in ons dorp. Vol vertrouwen bad ik mee.
“Ik bleef echter volhardend bidden en probeerde me helemaal over te geven, maar dat viel niet mee!”
Tweet dit!
Tien dagen lang hield de behandeling niet meer in dan een tetanusprik en wat penicilline, die ik de eerste twee dagen kreeg. Verder niets, want mijn oog was toch verloren. Er werd toen besloten dat het op maandag verwijderd zou worden.
Op zondag maakten de zusters als altijd mijn doffe oog schoon, waarmee ik geen sprankje licht meer waarnam. Ik bleef echter volhardend bidden en probeerde me helemaal over te geven, maar dat viel niet mee! Die middag begon mijn oog te steken, waardoor ik nog onrustiger werd. Ik smeekte de zuster het verband te verwijderen. En toen gebeurde het.
Na tien dagen absolute duisternis zag ik het licht door het raam naar binnen schijnen, kon ik mensen en dingen onderscheiden die in de kamer aanwezig waren. Pater Giuseppe Baldo had voor mij de genade van God verkregen. Zuster Olda Cattaneo, die het verband had verwijderd, kon zelf haar ogen niet geloven. Ik dacht dat ik droomde.
In de hele omgeving werd gesproken over het wonder van pater Giuseppe Baldo. Nooit meer heb ik problemen gehad met mijn linkeroog. Ik heb zelfs geen bril nodig, ook geen zonnebril. En mijn oudste zoon noemde ik Giuseppe.”
Giuseppe Baldo die, 72 jaar oud, op 24 oktober 1915 naar zijn Schepper terugkeerde, werd in 1989 door paus Johannes Paulus II zaligverklaard.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
