De dertigste speelfilm van Steven Spielberg moest iets bijzonders worden. Dus koos ‘s werelds bekendste regisseur voor de verfilming van een van ‘s werelds meest geliefde kinderboeken: De Grote Vriendelijke Reus van meesterverteller Roald Dahl.
Ik geef hier nu de volledig uitgeschreven naam van de GVR, maar vermoedelijk weet zowel de jongere als de wat oudere lezer moeiteloos waar GVR voor staat. Het boek dat in 1982 werd geschreven wordt nog altijd gezien als een grote klassieker binnen de jeugdliteratuur. Spielberg had de filmrechten al jaren in handen, maar heeft gewacht tot de filmtechniek mogelijk maakte wat hij voor ogen had.
Het sprookjesachtige verhaal van De GVR is eenvoudig. Weesmeisje Sofie lijdt aan slapeloosheid. ‘s Nachts, wanneer ze uit het raam staart, ziet ze per ongeluk een reus. Die kan niks anders doen dan Sofie meenemen in zijn enorme knuist, want het geheim van zijn bestaan mag niet worden verraden.
Aanvankelijk is Sofie bang, maar al snel reist ze, stralend zittend op zijn schouder, mee door reuzenland. De kolos van zeven meter blijkt een zeer vriendelijk exemplaar te zijn. Door in de droomvijver te duiken kan de GVR dromen vangen, die hij ‘s nachts met zijn dromenblazer (een soort enorme trompet) verdeelt onder alle slapende kinderen.
Hij zal Sofie nooit opeten, want hij eet enkel vieze, groene ‘snoskommers’. Dit in tegenstelling tot de negen andere reuzen in reuzenland, die dol zijn op vers kindervlees. Hun namen – Bottenkraker, Kinderkauwer, Bloedbottelaar – doen al het ergste vermoeden.
Wat volgt, is een avontuur om de reuzen uit te schakelen en daar komt zelfs de koningin van Engeland aan te pas. (Absoluut onvergetelijk zijn de scènes waarin de GVR – op handen en voeten – het koninklijk paleis betreedt.)
Gek genoeg doet dat avontuur er niet zoveel toe. De betovering van de film doet als vanzelf haar werk. Het wonderlijke taaltje dat de GVR spreekt, de grote ogen van de dappere Sofie, de grot waarin de GVR zijn dromen bewaart, het uiteenlopende clubje reuzen dat rolschaatst op auto’s: alles is magisch en ziet en betoverend uit.
Bovenal is daar de GVR zelf. Hij is aandoenlijk, kwetsbaar en liefdevol en daarmee zeer ontroerend. Eenlingen GVR en Sofie vinden elkaar en kunnen samen de grote wereld aan. Magie voor jong en oud!
Film: De GVR (2016), Groot-Brittannië, 117 min. Regie: Steven Spielberg, met o.a. Mark Rylance en Ruby Barnhill.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
