Tijdens de Mis op 7 juli met Vaticaanse medewerkers sprak paus Franciscus over Jezus die voor de zondaars gekomen is, niet voor de rechtvaardigen (vlg. Mt. 9, 11-13).
Ik wil jullie nu iets vertellen over het Evangelie van vandaag. “Toen Jezus vandaar verder ging, zag Hij iemand aan het tolhuis zitten die Matteüs heette” (Mt. 9,9). Hij was een publicanus en die werden gezien als het slechtste volk dat er was, want ze inden belastingen en stuurden het geld naar de Romeinen. En een deel van het geld staken ze in hun eigen zak, de rest gaven ze aan de Romeinen.
Ze verkochten de vrijheid van het vaderland en daarom werden ze veracht. Ze waren de verraders van het vaderland. Jezus ziet hem. Hij ziet hem en roept hem: “Volg mij”. Uit die groep mensen, de allerslechtsten, koos Jezus een apostel. Daarna was deze Matteüs, die voor de lunch werd uitgenodigd, een gelukkig mens.
Vroeger, toen ik in Rome in de Via della Scrofa logeerde, ging ik graag – nu kan dat niet meer – naar de kerk van San Luigi dei Francesi om naar het schilderij van Caravaggio te kijken, De Roeping van Matteüs. Hij bewaakt angstvallig zijn geld en Jezus wijst met zijn vinger naar hem. Hij met zijn handen op het geld en Jezus kiest hem.
Hij nodigt heel de ‘bende’ uit, de verraders van het vaderland, de pubblicani. De Farizeeën, die zichzelf als rechtvaardig beschouwden, zagen dit alles, hadden over iedereen een oordeel en zeiden: “Waarom eet uw Meester met tollenaars en zondaars?”. Jezus zegt: “Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.” (Mt. 9,11-13).
Dat troost mij heel erg, omdat ik denk dat Jezus voor mij is gekomen. Want we zijn allemaal zondaars. Allemaal. Allemaal hebben we dat ‘diploma’, zijn we daarvoor ‘geslaagd’. Ieder van ons weet op welk vlak zijn zonde, zijn zwakheid het sterkst is. Dat moeten we allereerst erkennen. Niemand van ons, van iedereen die hier aanwezig is, kan zeggen: “Ik ben geen zondaar”.
Dat was wat de Farizeeën zeiden. En Jezus veroordeelde hen. Ze waren trots, arrogant, ze vonden zichzelf beter dan anderen. Wij zijn echter allemaal zondaars. Dat is onze ‘titel’ en het is ook de mogelijkheid om Jezus aan ons te binden. Jezus komt naar ons toe, komt naar mij toe omdat ik een zondaar ben.
Daarom is Jezus gekomen: voor de zondaars, niet voor de rechtvaardigen. Die hebben het niet nodig. Jezus zei: “Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken. Gaat heen en leert wat het zeggen wil: Ik wil liever barmhartigheid dan offers. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars” (Mt. 9,12-13). Als ik dit lees, voel ik me door Jezus geroepen, en allemaal kunnen we hetzelfde zeggen: Jezus is voor mij gekomen. Voor ieder van ons.
Dat is onze troost en ons vertrouwen: dat Hij altijd vergeeft. Hij geneest de geest altijd, altijd. “Maar ik ben zwak, ik zal een terugval hebben…”. Jezus zal je weer optillen, je genezen, altijd. Dat is onze troost: Jezus is gekomen voor mij, om me kracht te geven, om me gelukkig te maken, om mijn geweten tot rust te brengen. Wees niet bang. Op moeilijke momenten, wanneer je gebukt gaat onder alle dingen die je hebt gedaan, zoveel uitglijders in het leven, zo veel dingen, en je gaat eronder gebukt….dan houdt Jezus van mij omdat ik zo ben.
Ik moet denken aan een moment in het leven van een grote heilige, Hiëronymus, die nogal een moeilijk karakter had. Hij probeerde zachtmoedig te zijn, maar ja, dat karakter… Want hij kwam uit Dalmatië en dat zijn krachtige figuren. Hij was erin geslaagd om zijn buien in bedwang te houden en zo bood hij de Heer heel veel dingen, heel veel werkzaamheden en bad hij tot de Heer: “Wat wilt U van mij?” – “Je hebt me nog niet alles gegeven” – “Maar Heer, ik heb U dit gegeven, en dat, en dat…” – “Er ontbreekt nog iets” – “Wat dan?” – “Geef me je zonden”. Dat is mooi om te horen: “Geef me je zonden, je zwakheden, ik zal ze genezen, ga jij maar door.”
Laten we vandaag, op de eerste vrijdag van de maand, denken aan het hart van Jezus, opdat het ons dit prachtige gegeven doet begrijpen. Dat barmhartige hart dat ons enkel zegt: “Geef me je zwakheden, geef me je zonden, ik vergeef alles.” Jezus vergeeft alles, Hij vergeeft altijd. Dat dat onze vreugde mag zijn. (Vert. SvdB)
