<

Geef om katholieke journalistiek

doneer
Inspiratie

Jezus openbaart Gods aanwezigheid en redding

KN Redactie 18 april 2019
image
Paus Franciscus sprak over enkele gebeden die Jezus tijdens zijn lijdensweg tot de Vader richtte. CNS Photo - Yara Nardi, Reuters

Tijdens de algemene audiëntie van 17 april sprak paus Franciscus over Jezus’ gebed tot de Vader.

We staan in deze weken stil bij het gebed van het Onzevader. Laten wij nu, op de vooravond van het Paastriduüm, stilstaan bij enkele woorden waarmee Jezus tijdens de passie tot de Vader bad.

Het eerste gebed vindt plaats na het Laatste Avondmaal, toen de Heer “zijn ogen ten hemel sloeg en zei: ‘Vader, het uur is gekomen. Verheerlijk uw Zoon, opdat de Zoon U verheerlijke’ – en vervolgens: “Gij, Vader, verheerlijk Mij thans bij Uzelf en geef Mij de heerlijkheid, die Ik bij U had eer de wereld bestond” (Joh 17,1.5).

God openbaart zijn glorie

Jezus vraagt om de heerlijkheid, een vraag die paradoxaal lijkt terwijl het lijden voor de deur staat. Om wat voor glorie gaat het? De glorie verwijst in de Bijbel naar de openbaring van God, het is het teken van zijn reddende aanwezigheid tussen de mensen. Jezus is degene die op definitieve wijze de aanwezigheid en redding van God openbaart.

En Hij doet dit met Pasen: opgeheven aan het kruis, wordt Hij verheerlijkt (vgl. Joh 12,23 – 33). Daar openbaart God eindelijk zijn glorie: Hij verwijdert de laatste sluier en verbaast ons zoals nooit tevoren. We ontdekken namelijk dat de glorie van God geheel uit liefde bestaat: pure liefde, krankzinnig en ondenkbaar, voorbij iedere limiet en buiten iedere mate.

God, die liefde is, ontvangen

Broeders en zusters, laten wij ons het gebed van Jezus eigen maken: laten wij de Vader vragen om de sluier voor onze ogen te verwijderen, opdat wij in deze dagen, kijkend naar de Gekruisigde, God, die liefde is, kunnen ontvangen. Hoe vaak beelden wij ons Hem in als baas en niet als vader, hoe vaak zien wij Hem als strenge rechter in plaats van een barmhartige redder!

Maar God verwijdert met Pasen de afstanden, en toont zich in de nederigheid van een liefde die om de onze vraagt. Wij geven Hem glorie wanneer wij alles wat wij doen beleven met liefde, wanneer wij alles met ons hart doen, als het ware voor Hem (vgl. Kol 3,17). De echte glorie is de glorie van de liefde, omdat het de enige is die de wereld leven geeft.

Gods glorie en wereldse glorie

Zeker, deze glorie is het tegenovergestelde van de wereldse glorie, die komt wanneer men geloofd en geprezen wordt: wanneer ik middelpunt van de aandacht ben. De glorie van God echter, is paradoxaal: geen applaus, geen publiek. In het midden staat niet ‘ik’, maar de ander.

Met Pasen zien we dat de Vader de Zoon verheerlijkt, terwijl de Zoon de vader verheerlijkt. Niemand verheerlijkt zichzelf. We kunnen ons vandaag afvragen: “Wat is de glorie waarvoor ik leef? De mijne of die van God? Wil ik alleen van de ander ontvangen of ook aan de anderen te schenken?”

Jezus leert ons de Vader omhelzen

Na het Laatste Avondmaal treedt Jezus het Hof van Gethsemane binnen, ook hier bidt Hij tot de Vader. Terwijl de leerlingen niet wakker kunnen blijven en Judas komt met de soldaten, begint Jezus angstig te worden. Hij voelt de gehele angst voor wat Hem te wachten staat: verraad, verachting, lijden, mislukking. Hij is “bedroefd”, en daar in de diepte, in die woestenij, richt Hij het tederste en zoetste woord tot de Vader: “Abbà”, wat vader betekent (vgl. Mc 14,33 – 36).

In de beproeving leert Jezus ons om de Vader te omhelzen, omdat in het gebed tot Hem de kracht rust om door te gaan in het lijden. In de vermoeidheid is het gebed verlichting, vertrouwen, troost. Verlaten door allen en in de innerlijke woestenij is Jezus niet alleen, Hij is met de Vader.

Het gebed biedt een uitweg

Wij echter, kiezen er in ons Gethsemane voor om alleen te blijven in plaats van “Vader” te roepen en ons toe te vertrouwen aan Hem, zoals Jezus, ons toe te vertrouwen aan zijn wil. Dat is ons ware welzijn. Maar wanneer wij in de beproeving in onszelf gekeerd blijven, graven wij een kuil in onszelf, een pijnlijke introverte weg die maar een richting heeft: steeds dieper in onszelf.

Het grootste probleem is niet de pijn, maar hoe wij het aanpakken. De eenzaamheid biedt geen uitweg, het gebed wel, omdat het relatie is en toevertrouwen. Jezus vertrouwt alles en alles van zichzelf toe aan de Vader, door Hem te brengen wat Hij voelt, door op Hem te steunen in de worsteling.

Wanneer wij binnentreden in ons Gethsemane – ieder van ons heeft een eigen Gethsemane, heeft dit gehad of zal het hebben – laten wij ons dan dit herinneren: dat wij, als wij binnengaan in ons Gethsemane, eraan denken zo bidden: “Vader.”

De vergiffenis die het kwaad doorbreekt

Ten slotte richt Jezus een derde bede voor ons tot de Vader: “Vader vergeef hun, want zij weten niet wat zij doen” (Lc. 23,34). Jezus bidt voor wie kwaadaardig voor Hem was, voor zijn moordenaars.

Het Evangelie specificeert dat dit gebed plaatsvindt tijdens de kruisiging. Het ging waarschijnlijk om het moment met de meeste pijn, toen de spijkers door Jezus’ polsen en voeten werden gedreven. Hier, op het toppunt van de pijn, komt Hij tot het uiterste van de liefde: de vergiffenis komt, de gave die de cirkel van het kwaad doorbreekt.

Vergeving ontvangen en zelf vergeven

Beste broeders en zusters, als wij in deze dagen het Onzevader bidden, kunnen wij een van deze genades vragen: om onze levensdagen te beleven voor de glorie van God. Om te leven met liefde, om ons toe te vertrouwen aan de Vader in de beproevingen en “papa” te zeggen tot de Vader en in de ontmoeting met Hem de vergeving en de moed om te vergeven te vinden. Beide zaken gaan samen. De Vader vergeeft ons, maar geeft ons ook de moed om te kunnen vergeven. (Vert. FP)

Een traditie van eeuwen tegenover de waan van de dag

In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.

Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.

Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.