Tijdens de algemene audiëntie van 7 december sprak paus Franciscus over de tekenen die erop wijzen dat je een goede beslissing hebt genomen.
In het proces van onderscheiding is het ook belangrijk aandachtig te letten op de fase die onmiddellijk volgt op de genomen beslissing. Dit om de tekenen te herkennen die de beslissing bevestigen of weerleggen. Want in het leven zijn er beslissingen die niet goed zijn en er zijn tekenen die daarop wijzen.
Een van de kenmerken van een goede beslissing is dat die blijvende vrede uitstraalt. Dat is een teken dat je op de goede weg zit. Als ik bijvoorbeeld het besluit neem om een half uur extra te bidden, en me dan realiseer dat ik de andere momenten van de dag beter beleef, is dat een belangrijk teken dat het een goed besluit was.
Een goed teken is ook dat een beslissing een blijk is van een antwoord op de liefde en vrijgevigheid van de Heer jegens mij. De beslissing is dan niet geboren uit angst, uit emotionele chantage of dwang, maar uit dankbaarheid voor het ontvangen goed, wat het hart beweegt om de relatie met de Heer met vrijgevigheid te beleven.
Een ander belangrijk element is het besef van je eigen plaats in het leven en het gevoel deel uit te maken van een groter plan, waaraan jij je eigen bijdrage wilt leveren. Je kunt herkennen dat je gevonden hebt wat je zoekt wanneer je dag ordelijker wordt; wanneer je een groeiende integratie voelt tussen je vele interesses;
wanneer je een juiste hiërarchie van belangrijkheid kunt vaststellen en in staat bent die met gemak te beleven; en wanneer je de moeilijkheden die zich voordoen met hernieuwde energie en geestkracht tegemoet kunt treden. Dit zijn tekenen dat je een goede beslissing hebt genomen.
“Je bent een vrij mens als je de Heer zegent bij goede dingen, maar ook bij minder goede dingen”
Tweet dit! Een ander goed teken is dat je vrij blijft ten opzichte van wat je hebt besloten, bereid om het in twijfel te trekken, zelfs om het af te zweren, en probeert daarin een mogelijke lering van de Heer te vinden. Dit is niet omdat Hij ons wil beroven van wat ons dierbaar is, maar om het in vrijheid te beleven, zonder gehechtheid.
Hem aanbieden wat ons het meest dierbaar is, is in ons eigen belang. Dat stelt ons in staat het te beleven als een geschenk dat Hij ons heeft gegeven, als een teken van zijn goedheid. In de wetenschap dat ons leven, evenals de hele geschiedenis, in zijn welwillende handen is.
Het is wat de Bijbel de vrees voor de Heer noemt, dat wil zeggen een eerbied voor God. Niet dat God mij bang maakt, nee, maar een eerbied die een onmisbare voorwaarde is om de gave van de wijsheid te aanvaarden (vgl. Sir. 1,1-18). Het is de angst die alle andere angsten verdrijft, omdat die gericht is op Hem die de Heer van alle dingen is. Dit is de vrije mens, die de Heer zegent bij goede dingen, maar ook bij minder goede dingen.
Dit alles inzien stelt ons gerust over wat we niet kunnen controleren of voorspellen: onze gezondheid, de toekomst, relaties, onze plannen. Waar het om gaat is dat ons vertrouwen wordt gesteld in de Heer van het universum, die ons immens liefheeft en weet dat wij met Hem iets prachtigs, iets eeuwigs kunnen opbouwen. Laten we altijd proberen zo onze beslissingen te nemen, in gebed en voelend wat er in ons hart omgaat. (Vertaling Susanne Kurstjens)
