Lisette van Aken verloor zes jaar geleden haar man Stefan en bleef achter met zes kinderen. Een enorm verlies – hoe ga je daarmee om met nog (heel) jonge kinderen?  

Een van de zaken die al snel aandacht vragen, is het graf. Lisette van Aken: “Ik wilde het graf heel bijzonder en mooi hebben, en had daar wel ideeën over. Ik heb een professionele ‘grafmaker’ in de arm genomen die echt meedacht, plus een vriendin die een kunstatelier heeft. We besloten mozaïeken te maken op tien stoeptegels, omkaderd door een marmeren rand. Ik wilde graag dat er een kruis op geplaatst werd, als teken van de Verrijzenis.”

Een verwijzing naar Jezus

“De kinderen en ik hebben allemaal eigen ontwerpen en tekeningen zitten maken voor hun eigen tegel(s). Toen ik me afvroeg wat ik er zelf op zou zetten, schoot me het logo te binnen dat we op onze huwelijksaankondiging hadden geplaatst. Dat bestond uit twee hartjes die elkaar zó overlapten dat ze samen een vis vormden. Het Griekse woord voor ‘vis’ is ichtus; de eerste letters van dat woord, achter elkaar, kun je lezen als een verwijzing naar Jezus. In het Grieks: Ièsous Christos Theou Huios Sootèr, wat betekent ‘Jezus Christus, Zoon van God, Verlosser’. Centrum van onze liefde was en is immers Jezus Christus.”

‘De overwinningskrans’

“In het hart van het graf staat ook een foto van Stefan en de bijbeltekst over de overwinningkrans die degenen ontvangen die de wedloop ten einde lopen (1 Kor. 23-25). Verder staan er vier kleine sterretjes en een naam op – dat zijn de vijf kinderen die we in ons huwelijk verloren hebben door een miskraam. De laatste daarvan is daar ook begraven.”

‘Papa is in de hemel’

“Rond 1 november ga ik het graf weer schoonmaken en er een kaarsje op branden, samen met de kinderen – tenminste, degenen die willen. Sommigen willen er niet heen, die vinden het akelig om het graf weer te zien en zeggen: ‘Ik heb er niks mee, want papa is in de hemel, die is niet daar.’ En anderen vinden het wél heel fijn om te gaan; ik geef ieder kind daar de ruimte in.”

‘Dankbaarheid voor zijn leven’

Doet ze iets rond zijn overlijdensdatum? “Ja, die hebben we altijd heel bijzonder gevierd. Het eerste jaar hebben we een herinneringsviering gehouden, uit dankbaarheid voor het leven dat Stefan heeft gehad. Die eerste keer was heel speciaal: Kinga Bán kwam zingen. Ik had alle mensen uitgenodigd die ons ooit hebben geholpen. De volgende jaren heb ik voor alle kinderen vrij van school gevraagd en zijn we eerst naar de Mis gegaan en daarna iets echt leuks gaan doen, zoals naar een tropisch zwemparadijs.”

‘Zijn geboortedag in de hemel’

“Vorig jaar, toen het vijf jaar geleden was, zijn we met alle kinderen naar Rome geweest, omdat Stefan en ik daar gewoond hebben. Ik heb ze laten zien waar we gewoond en gestudeerd hebben. Ook dit jaar gaan we zijn sterfdag vieren. Ondanks het nog steeds grote gemis, is het immers óók feest: zijn geboortedag in de hemel, dus zijn verjaardag daar!”