Tijdens de algemene audiëntie van 13 november riep paus Franciscus alle christelijke echtparen op om in navolging van Aquila en Priscilla (Hand. 18) een huiskerk te zijn.
In de Handelingen van de Apostelen wordt verteld dat Paulus, de onvermoeibare evangelist, na zijn verblijf in Athene doorgaat met de verkondiging van het Evangelie in de wereld. De nieuwe bestemming van zijn missionaire reis is Korinthe, een commerciële en kosmopolitische stad door de aanwezigheid van twee belangrijke havens.
Zoals we lezen in hoofdstuk achttien van Handelingen wordt Paulus ontvangen door een echtpaar, Aquila en Priscilla. Zij hadden van Rome naar Korinthe moeten verhuizen nadat keizer Claudius het bevel had gegeven tot uitzetting van de Joden (vlg. Hand. 18,2).
Het Joodse volk heeft door de geschiedenis heen veel geleden. Het is weggestuurd, vervolgd… En in de vorige eeuw zijn er heel veel wreedheden begaan tegen het Joodse volk. Wij waren er allemaal van overtuigd dat het voorbij was. Maar tegenwoordig herleeft hier en daar de gewoonte om Joden te vervolgen. Broeders en zusters, dit is menselijk noch christelijk. De Joden zijn onze broeders! Ze horen niet vervolgd te worden. Begrepen?
Dit echtpaar heeft een hart vol van geloof in God en in de ander. Ze zijn in staat om ruimte te geven aan wie, zoals zij, vreemdeling is. Deze gevoeligheid brengt hen ertoe de christelijke kunst van de gastvrijheid uit te oefenen (vlg. Rom. 12,13; Heb. 13,2). Ze openen de deuren van hun huis om de apostel Paulus te ontvangen.
Zo ontvangen zij niet alleen de evangeliserende apostel, maar ook de verkondiging die hij met zich mee neemt: het Evangelie van Christus, dat “goddelijke kracht tot heil is van ieder die erin gelooft” (Rom. 1,16). Vanaf dat moment raakt hun huis vervult met de geur van het “levend” Woord (Heb. 4,12) dat de harten verlevendigt.
Aquila en Priscilla laten Paulus ook kennismaken met hun werk, het vervaardigen van tenten. Paulus hield veel van handwerk, hij vond dat het een speciale plaats was voor het christelijk getuigenis (vlg. 1Kor 4,12). Daarnaast vond hij het een goede manier om in zijn levensonderhoud te voorzien, zonder anderen of de gemeenschap (vlg. 1Tes. 2,9; 2Tes. 3,8) tot last te zijn.
Aquila en Priscilla openen in Korinthe niet alleen de deuren voor de apostel, maar ook voor de broeders en zusters in Christus. Paulus spreekt immers over de “gemeenschap die samenkomt in hun huis” (1Kor 16,19), dat een huiskerk, een domus ecclesiae wordt. Een plaats waar het Woord van God wordt gehoord en de Eucharistie wordt gevierd.
“Dat alle christelijke gezinnen de deuren van hun hart mogen openen voor Christus en hun broeders”
Tweet dit!
Ook vandaag de dag verzamelen christenen zich in een huis, in sommige landen waar geen vrijheid van godsdienst is. Enigszins in de verborgenheid bidden ze en vieren ze de Eucharistie. Ook vandaag bestaan dit soort huizen, deze gezinnen, die een tempel worden voor de Eucharistie.
Na anderhalf jaar in Korinthe, verlaat Paulus de stad samen met Aquila en Priscilla. Het echtpaar gaat naar Efeze. Ook daar wordt hun huis een plaats van catechese (vlg. Hand. 18, 26). De twee echtelieden zullen uiteindelijk terugkeren naar Rome en worden wonderbaarlijk geprezen in de brief van Paulus aan de Romeinen.
Paulus had een dankbaar hart en schrijft over dit echtpaar: “Groet Priscilla en Aquila, mijn medearbeiders in Christus Jezus, die hun leven voor mij op het spel hebben gezet; niet alleen ik ben hun dank verschuldigd, maar ook al de heidengemeenten” (Rom. 16,4). Er zijn zoveel gezinnen die in tijden van vervolging hun leven riskeren om de vervolgden te verbergen! Dit is een voorbeeld: de gastvrijheid van het gezin, ook in moeilijke momenten.
Te midden van de talrijke medewerkers van Paulus, vormen Aquila en Priscilla een “model van echtelijk leven, gericht op de dienst voor de hele christelijke gemeenschap”. Ze herinneren ons eraan dat het christendom tot ons is gekomen dankzij het geloof en de inzet voor de evangelisatie van vele leken zoals zij.
Om “wortel te kunnen schieten in het land van het volk, om zich levendig te kunnen ontwikkelen, was de inzet van deze gezinnen nodig, van deze echtparen. Bedenk dat het christendom sinds de oorsprong verkondigd werd door leken. Ook jullie dragen, door jullie doopsel, als leken de verantwoordelijkheid om het geloof te verspreiden. Dat was de inzet van vele gezinnen, van dit echtpaar, van deze christengemeenschappen, van gelovige leken die de grond rijp hebben gemaakt voor de groei van het geloof.” (Benedictus XVI, catechese 7 februari 2007).
Laten wij de Vader, die van echtparen zijn ‘ware levend beeld’ heeft willen maken (Amoris Laetitia, 11), vragen – ik denk dat hier nieuwe echtparen zijn: luister naar jullie roeping, jullie moeten een waar levend beeld zijn – om zijn Geest te zenden over alle christelijke echtparen, opdat zij naar het voorbeeld van Aquila en Priscilla, de deuren van hun hart openen voor Christus en hun broeders.
Zo transformeren zij hun huizen in huiskerken. Een mooi woord: een huis is een huiskerk, waar de eenheid beleefd kan worden en de eredienst van geloof, hoop en liefde wordt geofferd. We moeten tot deze twee heiligen bidden, opdat ze onze gezinnen leren om zoals zij te zijn: een huiskerk waar goede grond aanwezig is, opdat het geloof kan groeien. (Vert. FP)
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
