Tijdens de algemene audiëntie van 5 augustus roept paus Franciscus op om als gelovigen samen na te denken over hoe we de wereld kunnen genezen, naar Jezus’ voorbeeld.

Beste broeders en zusters, goedemorgen!

De pandemie blijft maar diepe wonden slaan en onze zwakheden onthullen. Er zijn veel doden, heel veel zieken, op alle continenten. Heel veel mensen en heel veel gezinnen beleven een onzekere tijd door de socio-economische problemen die vooral de allerarmsten raken.

Daarom moeten we onze blik stevig gericht houden op Jezus (vlg. Heb. 12,2) en met dat geloof de hoop van het Rijk Gods omarmen dat Jezus zelf ons brengt (vlg. Mc. 1,5; Mt. 4,17; Catechismus 2816). Een Rijk van genezing en redding is nu al te midden van ons (vlg. Lc. 10,11). Een Rijk van gerechtigheid en vrede dat zichtbaar wordt in werken van naastenliefde, die op hun beurt de hoop doen toenemen en het geloof versterken (vlg. 1 Kor. 13,13).

Meer dan gevoelens

In de christelijke traditie zijn geloof, hoop en naastenliefde meer dan gevoelens of houdingen. Het zijn deugden die ons ingegeven worden door de Heilige Geest (vlg. Catechismus 1812-1813): geschenken die ons genezen en die van ons geneesheren maken; geschenken die een nieuwe horizon voor ons openen, ook als we de woelige wateren van onze tijd bevaren.

Een nieuwe ontmoeting met het Evangelie van geloof, hoop en liefde nodigt ons uit om een meer creatieve en hernieuwde geest aan te nemen. Op die manier zullen we in staat zijn om de wortels van onze fysieke, geestelijke en sociale ziektes te transformeren. We kunnen ten diepste de onrechtvaardige structuren en de vernietigende praktijken genezen die ons van elkaar scheiden en de menselijke familie en onze planeet bedreigen.

Voorbeelden van genezing

Jezus dienstwerk biedt ons veel voorbeelden van genezing. Als Hij degenen geneest die koorts hebben (Mc. 1,29-34), melaatsheid (vlg. Mc. 1,40-45) en verlamming (vlg. Mc. 2,1-12); als Hij het zicht teruggeeft (vlg. Mc. 8,22-26; Joh. 9,1-7), de spraak of het gehoor (vlg. Mc. 7,31-37). In feite geneest Hij dan niet alleen een fysiek euvel, maar de hele persoon. Zo brengt Hij diegene genezen terug naar de gemeenschap; Hij bevrijdt diegene van zijn isolement, omdat Hij hem genezen heeft.

Denk maar aan het prachtige verhaal over de genezing van de lamme in Kafarnaüm (vlg. Mc. 2,1-12), die we aan het begin van deze audiëntie hebben gehoord. Terwijl Jezus bij de deur van het huis met zijn verkondiging bezig is, brengen vier mannen hun verlamde vriend naar Jezus.

Genezende ontmoeting

Omdat ze vanwege de grote menigte niet naar binnen kunnen, maken ze een gat in het dak en laten ze het bed recht voor Hem neerzakken. “Toen Jezus hun geloof zag, zei Hij tot de lamme: “Mijn zoon, uw zonden zijn u vergeven” (vers 5), En vervolgens, als een zichtbaar teken, voegt Hij eraan toe: “Ik zeg u, sta op, neem uw bed mee en ga naar huis” (vers 11).

Wat een prachtig voorbeeld van genezing! Christus’ handeling is een direct antwoord op het geloof van die mensen, op de hoop die ze op Hem stellen, op de liefde die ze laten zien voor elkaar te hebben. En als Jezus geneest, geneest Hij niet alleen de lamme, maar iedereen: Hij vergeeft de zonden, hernieuwt het leven van de lamme en van zijn vrienden.

Laten we zeggen dat Hij iets nieuws laat ontstaan. Een lichamelijke en geestelijke genezing bij elkaar, de vrucht van een persoonlijke en sociale ontmoeting. Denk je eens in hoe de vriendschap en het geloof van alle aanwezigen in dat huis gegroeid zijn door Jezus’ handeling. De genezende ontmoeting met Jezus!

Hoe kunnen wij helpen?

En laten we ons dan afvragen: hoe kunnen wij helpen om onze wereld vandaag de dag te genezen? Als leerlingen van de Heer Jezus, die de geneesheer is van zielen en lichamen, zijn wij geroepen om “zijn werk van genezing en heil” (Catechismus 1421) voort te zetten, in de fysieke, sociale en geestelijke zin.

Hoewel de Kerk de genezende genade van Christus verspreidt door middel van de sacramenten en gezondheidszorg levert in de verste uithoeken van de aarde, is ze geen expert op het gebied van het voorkomen of genezen van de pandemie. Ook geeft ze geen specifieke sociaal-politieke aanwijzingen (vlg. Paulus VI, Octogesima adveniens 4). Dat is de taak van de politieke en maatschappelijke leiders.

Sociale principes

Hoe dan ook heeft de Kerk in de loop der eeuwen, en in het licht van het Evangelie, een aantal sociale principes ontwikkeld die fundamenteel zijn (vlg. Compendium van de Sociale Leer van de Kerk, 160-208). Principes die ons kunnen helpen om verder te gaan en de toekomst te realiseren die we nodig hebben.

Ik citeer die principes die onderling sterk met elkaar verbonden zijn: de waardigheid van de persoon, het algemeen welzijn, de voorkeursoptie voor de armen, de universele bestemming van goederen, de solidariteit, de subsidiariteit, de zorg voor ons gemeenschappelijk huis.

Die principes helpen onze leiders, de verantwoordelijken van de samenleving, om groei te realiseren en ook, zoals bij de pandemie, de genezing van het persoonlijk en sociaal weefsel. Al die principes drukken op verschillende wijzen de deugden van geloof, hoop en liefde uit.

Prangende kwesties onderzoeken

De komende weken nodig ik jullie uit om samen de prangende kwesties aan te gaan die de pandemie naar voren heeft gebracht, vooral de maatschappelijke ziektes. En dat doen we in het licht van het Evangelie, van de theologische deugden en de principes van de sociale leer van de Kerk.

Laten we samen onderzoeken hoe onze katholieke sociale traditie de menselijke familie kan helpen om deze wereld, die lijdt aan ernstige ziektes, te helpen. Het is mijn wens dat we allemaal samen reflecteren en samenwerken, als volgers van Jezus die geneest. Om zo een betere wereld op te bouwen, vol van hoop voor de toekomstige generaties (vlg. Evangelii gaudium, 183). (Vertaling Susanne Kurstjens)