Tijdens de algemene audiëntie van 28 augustus sprak paus Franciscus over het getuigenis van Petrus.
Beste broeders en zusters, goedemorgen!
De christelijke gemeenschap die beschreven wordt in het boek Handelingen der Apostelen, leeft van de grote rijkdom die de Heer heeft geschonken. De Heer is gul!
De gemeenschap groeit snel in aantal, ondanks de aanvallen van buitenaf. Om deze vitaliteit zichtbaar te maken, wijst de apostel Lucas ons in de Handelingen der Apostelen ook op betekenisvolle plekken, zoals de Zuilengang van Salomo (vlg. Hand. 5,12), een plek waar gelovigen samenkwamen.
De zuilengang (stoa) is een open galerij die diende als schuilplaats, maar ook als een plek van ontmoeting en getuigenis. De apostel Lucas legt dan ook grote nadruk op de tekenen en de wonderen die samengaan met de woorden van de apostelen en op de speciale zorg die zij hebben voor de zieken.
In hoofdstuk 5 van Handelingen zien we de groeiende Kerk als een ‘veldhospitaal’ dat de zwakste mensen opvangt, ofwel de zieken. Hun lijden trekt de aandacht van de apostelen. “Zilver of goud” (Hand. 3,6) hebben ze niet, zo zegt Petrus tegen de lamme, maar hun kracht is in de naam van de Heer.
In hun ogen, zoals in de ogen van alle christenen, zijn de zieken de bevoorrechte ontvangers van de Blijde Boodschap van het Rijk Gods; ze zijn broeders en zusters in wie Christus op een bijzondere manier aanwezig is, om zich te laten zoeken en vinden door ieder van ons (vlg. Mt. 25,36.40).
Voor de Kerk, voor het priesterhart en voor alle gelovigen, zijn zieken bevoorrechte mensen. Ze moeten niet terzijde worden geschoven. Nee, ze moeten worden verzorgd en bijgestaan. Ze zijn ontvangers van christelijke zorg.
Van alle apostelen steekt Petrus er bovenuit, omdat hij vanwege zijn primaatschap (vlg. Mt. 16,18) en vanwege de missie die hij van de Verrezene heeft ontvangen (vlg. Joh. 21,15-17) een onderscheidende rol heeft in de groep apostelen. Hij is het die begint met de prediking van het kerygma op de dag van Pinksteren (vlg. Hand. 2,14-41) en die bij het Concilie van Jeruzalem een leidende rol zal innemen (vlg. Hand. 15 en Gal. 2,1-10).
Petrus gaat naar de zieken op hun draagbaren toe, zoals Jezus zou hebben gedaan. Hij ontfermt zich over de zieken (vlg. Mt. 8,17; Jes. 53,4). En Petrus, de visser uit Galilea, komt naderbij, maar laat de Ander zich manifesteren: de levende en werkende Christus!
Hij die getuigt is dan ook degene die Christus toont, zowel door woorden als door lichamelijke aanwezigheid. Daardoor kan Hij relaties aangaan en kan het vleesgeworden Woord verdergaan in de geschiedenis.
“Laten we de Heilige Geest vragen om de kracht niet terug te schrikken voor degenen die ons opdragen te zwijgen, die ons bespotten en die het op ons leven hebben gemunt”
Tweet dit!
Petrus is degene die de werken van de Meester uitvoert (vlg. Joh. 14,12): als je met geloof naar hem kijkt, zie je Christus zelf. Vol van de Geest van zijn Heer, loopt Petrus voorbij en, zonder dat hij zelf iets doet, wordt zijn schaduw een ‘liefkozing’, een heling, overdrager van gezondheid, een uitstorting van de tederheid van de Verrezene die neerknielt bij de zieken en hun leven, verlossing en waardigheid teruggeeft.
Op die manier toont God zijn nabijheid en maakt Hij van de problemen van zijn kinderen “de theologische plek van zijn tederheid” (Ochtendpreek, Santa Marta, 14.12.2017). In de problemen van de zieken, in de ziektes die iemand verhinderen om verder te gaan in het leven, zien we de aanwezigheid van Jezus, het probleem van Jezus. Het is Jezus die ieder van ons oproept om voor deze persoon te zorgen, hem te ondersteunen en te genezen.
De genezende handelingen van Petrus roepen haat en jaloezie op bij de sadduceeën, die de apostelen gevangen zetten en die, geschokt door hun wonderbaarlijke bevrijding, hen verbieden om te onderwijzen. Deze mensen zagen de wonderen die de apostelen verrichten niet vanwege magie, maar in naam van Jezus.
Ze wilden dit echter niet aanvaarden en wierpen hen in de gevangenis en sloegen hen. Vervolgens werden ze op wonderbaarlijke wijze bevrijd, maar het hart van de sadduceeën was zo versteend dat ze niet wilden geloven wat ze zagen.
Petrus antwoordt dan met de sleutel van het christelijk leven: “Men moet God meer gehoorzamen dan de mensen” (Hand. 5,29). Want de sadduceeën hadden gezegd: “Jullie moeten die dingen niet blijven doen, jullie mogen niet genezen.”
“Ik gehoorzaam God meer dan de mensen”: dat is het krachtige christelijke antwoord. Dat betekent dat je zonder scrupules, zonder beschuldigingen, zonder berekendheid naar God luistert. Hem gehoorzamen om tot een verbond te komen met Hem en met al degenen die we op onze weg ontmoeten.
Laten ook wij de Heilige Geest vragen om de kracht niet terug te schrikken voor degenen die ons opdragen te zwijgen, die ons bespotten en die het zelfs op ons leven hebben gemunt. Laten wij Hem vragen ons innerlijk te versterken, zodat we overtuigd zijn van de liefdevolle en troostende aanwezigheid van de Heer aan onze zijde. (Vert. SK)
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
