<

Geef om katholieke journalistiek

doneer
Recensie

De tijd blijkt ongrijpbaar in deze sprankelende film

Hettie van der Ven 23 januari 2025
image

De film We live in time laat je nadenken over de grilligheid van tijd: van momenten dat de tijd vliegt tot momenten dat deze stil lijkt te staan, en hoe verschillend je dit kunt ervaren.

Een jonge man en een jonge vrouw vinden elkaar. De manier waarop is opmerkelijk (zij rijdt hem aan, ze belanden samen in het ziekenhuis), wat daarop volgt eigenlijk niet. De wat sullige en voorzichtige Tobias, vertegenwoordiger in ontbijtgranen, valt voor de meer extraverte en ambitieuze Almut, chef-kok binnen het sterrensegment. De liefde is wederzijds en ze gaan samen verder.

Van grote vreugde tot diep verdriet

Wat volgt? Een druk leven, meningsverschillen, een fijne seksuele relatie, vruchtbaarheidsproblemen, grote vreugde bij de geboorte van een gezonde dochter en diep verdriet wanneer de eierstokkanker van Almut terugkomt en ongeneselijk blijkt.

Voorspoed, verdriet, liefde, verlies. Het lijkt het leven wel. Een dertien in een dozijn-film dus? Toch niet helemaal, om twee redenen.

De eerste is evident. Florence Pugh (Almut) en Andrew Garfield (Tobias) spelen echt de sterren van de hemel en dat is heel aangenaam om naar te kijken.

Allesbehalve chronologisch

De tweede is complexer. We live in time wordt allesbehalve chronologisch verteld. Heden, verleden en toekomst lopen dwars door elkaar heen. Op het ene moment is er een dochter, even later turen ze gespannen naar een zwangerschapstest. Dan weer is er diep verdriet vanwege een slechte uitslag en even later wordt er onbezorgd gelachen en liggen er nieuwe plannen op tafel.

“Wat de een wil, past niet altijd feilloos in de planning of dromen van de ander”

Het is dan ook niet de relatie van Tobias en Almut die in deze film centraal staat, en leven met een terminale ziekte of een onvervulde kinderwens al evenmin. We live in time gaat over het concept ‘tijd’.

Familie en ambitie

Tijd blijkt ongrijpbaar, de klok loopt niet voor iedereen gelijk, het leven valt niet te plannen, familie en ambitie gaan soms moeilijk samen en wat de een wil, past niet altijd feilloos in de planning of dromen van de ander.

Of zoals Almut vanuit enige haast over haar jonge dochter zegt: “Mijn relatie met haar mag niet gedefinieerd worden door aftakeling”, en: “Ik wil niet doodgaan zonder ooit iets bereikt te hebben.”

Er is zeker sprake van wat zoetsappigheid en een weinig origineel ‘leef in het moment-sausje’, maar We live in time sprankelt aan alle kanten.

De sprongen in de tijd maken het geheel niet chaotisch of onnavolgbaar. Ze zorgen er juist voor dat je gaat nadenken over de grilligheid van tijd in ieders leven: van momenten dat de tijd vliegt tot momenten dat deze stil lijkt te staan, en hoe verschillend je dit, bijvoorbeeld in een relatie, kunt ervaren. Mooi!

Film: We live in time (2024), Verenigd Koninkrijk, 108 min. Regie: John Crowley, met o.a. Florence Pugh en Andrew Garfield.

Een traditie van eeuwen tegenover de waan van de dag

In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.

Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.

Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.