Het Indiase Mumbai is met ruim twintig miljoen inwoners een van de grootste steden ter wereld. Een heksenketel, voorwaarts gestuwd door projectontwikkelaars en het grote geld, terwijl enorme hitte en eindeloze moessonregens onverminderd huishouden.
“Ik woon hier al 23 jaar, maar durf de stad nog steeds niet mijn thuis te noemen”, zo klinkt een stem in de openingsscène. Schijnbaar willekeurig gaat de camera drie vrouwen uit verschillende generaties volgen. Ze zijn allemaal werkzaam in hetzelfde ziekenhuis.
Centraal staat de rustige, meelevende Prabha. Na een gearrangeerd huwelijk is haar man naar Duitsland vertrokken om geld te verdienen. Ze hoort nooit meer iets van hem, tot er een schitterende rijstkoker (Made in Germany) wordt bezorgd.
Ze woont – om de kosten te drukken – samen met haar veel jongere collega Anu, die als hindoe een geheime relatie heeft met een moslim. Ontoelaatbaar, dus ze doen alles om in het geheim af te spreken. Parvaty is de oudste van het stel. Haar huis wordt gesloopt om ruimte te maken voor luxe flats.
All We Imagine as Light volgt op liefdevolle en ingetogen wijze de kleine en grote hoogte- en dieptepunten van deze drie vrouwen.
“Het zijn de banden tussen mensen die overeind blijven staan in een maatschappij in beweging”
Tweet dit!
Eigenlijk bestaat de film uit twee delen. Waar je als kijker in het begin de nachtelijke metropool wordt ingetrokken, het permanent stortregent en de overheersende kleuren paars en blauw zijn, verplaatst het verhaal zich richting het einde naar een oud dorpje aan de zonnige zuidwestkust van India, waar de kleuren geel en bruin de boventoon voeren.
Het is daar dat de dames tijd en ruimte vinden voor enige zelfreflectie en aandacht voor elkaar.
All We Imagine as Light is meer dan een film waarin de liefdes, verlangens en zorgen van enkele Indiase vrouwen worden gevolgd. De film laat een land en een stad in het huidige tijdsgewricht zien. Alle onzekerheden en beperkingen ten spijt – niks wordt mooier gemaakt dan het is – zijn het de banden tussen mensen, plekken en zelfs spullen die overeind blijven staan in een maatschappij in beweging.
Of, zoals regisseur Payal Kapadia zelf zegt in interviews: “Dit is een liefdesverhaal dat symbool staat voor de toestand van India.” All We Imagine as Light ontving in 2024 als eerste Indiase film ooit de ‘Grand Prix’ tijdens het filmfestival van Cannes.
Film: All We Imagine as Light (2024), India, 118 min. Regie: Payal Kapadia, met o.a. Divya Prabha en Kani Kusruti.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
