‘Als de herfst komt’ begint rustig, kabbelend zelfs. Michelle is de zeventig gepasseerd en geniet van haar pensioen op het Franse platteland. Ze woont alleen, maar vermaakt zich prima in haar moestuin, al kokend, de kerk bezoekend en een beetje puzzelend.
Haar beste vriendin Marie-Claude woont vlakbij. We zien de dames samen naar de gevangenis rijden om Marie-Claudes zoon Vincent te bezoeken. Prachtige beelden nemen je als kijker mee het herfstseizoen in: de vriendinnen gaan met een mandje aan de arm paddenstoelen plukken in het bos.
En daarmee begint de onrust. Wanneer haar dochter Valérie en geliefde kleinzoon Lucas vanuit Parijs komen logeren, serveert Michelle de paddenstoelen bij de lunch. Gevolg: de bijzonder onsympathieke Valérie belandt doodziek in het ziekenhuis en overleeft ternauwernood.
Al dan niet toevallig lust Lucas geen paddenstoelen en had Michelle zelf geen trek. Wanneer Vincent vrij komt en Michelle hem aanneemt als klusjesman, wordt een sluimerend onbehagen meer en meer voelbaar.
“Achter de ogenschijnlijk kalme oude dame blijkt een complex levensverhaal schuil te gaan”
Tweet dit!
Quand vient l’automne is onmiskenbaar een misdaaddrama, maar dan van het subtiele soort. Er vinden geen opmerkelijke acties plaats en er wordt geen woord te veel gezegd. Flarden informatie worden subtiel en mondjesmaat vrijgegeven, maar geen scène passeert toevallig en de mimiek van de uitstekende acteurs zegt veel.
“Iedereen heeft een verleden en een onderbewustzijn”, aldus regisseur François Ozon in een interview, “ook een oudere vrouw met een kalm levensritme.”
Richting einde wordt het opmerkelijke verleden van Michelle onthuld en blijkt er achter de ogenschijnlijk kalme dame een complex levensverhaal schuil te gaan. Als jonge vrouw moest ze zichzelf al zien te redden en dit is nog steeds het geval. “Ouderen zijn niet alleen maar lief en aardig”, zo lijkt de film te zeggen.
Sterk aan Quand vient l’automne is de dosering waarmee plotwendingen gebracht worden. Niet expliciet, niet overduidelijk. Niet alle suggesties worden feiten, veel vragen blijven onbeantwoord.
“In het echte leven heb je ook zelden een compleet overzicht over de situatie”, aldus Ozon. “Het is prima om de toeschouwer een beetje te laten werken”, zo stelt hij.
Daarmee biedt Quand vient l’automne aangenaam vermaak – op een herfstavond wellicht? – aan iedereen die lekker onderuit gezakt wil kijken, maar niet in slaap wil dommelen.
Film: Quand vient l’automne (2024), Frankrijk, 102 min. Regie: François Ozon, met o.a. Hélène Vincent, Josiane Balasko en Pierre Lottin.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
