De corralito is de naam die aan het begin van deze eeuw werd gegeven aan de diepe economische crisis waarin Argentinië verkeerde. Van het ene op het andere moment werden alle banktegoeden bevroren en konden veel Argentijnen niet meer bij hun geld. Tegen deze achtergrond speelt La Odisea (voluit La Odisea de los giles: ‘De odyssee van de sukkels’) zich af.
Fermín en zijn vrouw Lidia wonen in een klein dorpje met veel werkeloosheid. Het stel ziet mogelijkheden om hun situatie ten goede te keren door een oude graansilo te kopen en een landbouwcoöperatie te beginnen. Het benodigde geld hiervoor weten ze te verzamelen door vrienden en dorpsgenoten te overtuigen hun laatste spaargeld te investeren.
Dit wordt door de corralito niet alleen onbereikbaar, maar het wordt via een vuil spelletje ook nog eens verdonkeremaand door een corrupte bankdirecteur en een obscure advocaat. Zie daar het basisuitgangspunt van La Odisea, waarin ‘de gewone man’ lijnrecht tegenover de rijke elite staat. Ofwel – aldus deze film – de schoften tegenover de sukkels.
“Wat moet je doen als je beseft dat een heel leger hufters je leven bederft?”, zo klinkt het wanhopig. Vanuit een soort aandoenlijk anarchisme besluiten de ‘sukkels’, met enkel hun boerenverstand als wapen, om het er niet bij te laten zitten en ze bedenken een wraakplan. Milde wraak: “We zijn geen tuig, we willen alleen terug wat van ons is.”
Het gemêleerde gezelschap ontdekt de extreem goed bewaakte ondergrondse kluis van de advocaat, diep verscholen in een bos. Terwijl de een als undercover plantenverzorger wordt ingezet om noodzakelijke gegevens boven water te krijgen, bedenkt een ander een plannetje met de radiografisch bestuurbare auto van zijn zoontje en een staaf dynamiet. Ook de film How to steal a million uit 1966 vormt een belangrijke inspiratiebron. Hilariteit te over dus.
Precies dat lichtvoetige vermaak is de belangrijkste reden om La Odisea te gaan zien. Wie net iets verder kijkt, ziet de kracht van een gemeenschap en de overwinning van rechtvaardigheid en gezond verstand. “Uiteindelijk is het niet zo gek om een sukkel te zijn”, zo klinkt het. “Wij geven nooit op.” Het is dan ook maar de vraag wie de uiteindelijke ‘sukkels’ zijn.
Film: La Odisea (2019), Argentinië, 116 min. Regie: Sebastián Borensztein, met o.a. Ricardo Darín, Luis Brandoni en Verónica Llinás.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
