“Ik denk de hele tijd aan jou. Denk jij ook aan mij?” In de openingsscène van Rose plays Julie hoor je als kijker de stem van Rose, terwijl ze ergens op een steiger zit en over Ierse wateren tuurt. Rose blijkt als baby geadopteerd te zijn en besluit op zoek te gaan naar haar biologische moeder Ellen, die daar niet per se op zit te wachten. Rose komt meer te weten over de treurige omstandigheden van haar verwekking en gaat vervolgens ook op zoek naar haar biologische vader. Dit is ene Peter, een beroemd archeoloog. “We kunnen zoveel leren over onze geschiedenis”, zo stelt hij. Laat dat nu precies zijn waar Rose mee bezig is.
In het dagelijks leven is Rose een studente diergeneeskunde. In expliciete beelden zien we haar druk doende tijdens practica waarin ze een hond laat inslapen en een koe ontleedt. Tijdens de zoektocht naar haar ouders neemt ze een andere identiteit aan: die van Julie, de naam die op haar geboortecertificaat staat. Als Julie – compleet met pruik – vraagt ze een bezichtiging aan voor het te koop staande huis van haar moeder en meldt ze zich als geïnteresseerde actrice die een archeologe moet spelen bij de opgraving waar haar vader werkt.
Rose hoopt te ontdekken wie ze zou zijn geweest wanneer ze als Julie was opgegroeid. Ze zoekt the real me, ‘de echte ik’, maar gaandeweg ontdekt ze vooral dat ze er helemaal niet zou moeten zijn geweest. “Ik heb altijd geloofd dat ik gewenst was, maar ik ben een ongewenste bijwerking”, zo spreekt ze uit. Naarmate Rose plays Julie vordert, slaan moeder en dochter de handen ineen en ontwikkelt de film zich tot een heftig wraakverhaal, met een wending die je al van verre ziet aankomen. Het regisseursechtpaar probeert een intense psychologische thriller neer te zetten, maar slaagt daar slechts ten dele in. De beelden van het Ierse landschap zijn mistroostig, de onheilspellende muziek van een intens strijkorkestje is over the top en al het gestaar in het niets van Rose/Julie gaat op enig moment irriteren. En toch… Rose plays Julie is spannend. Wachtend op het onheil dat onherroepelijk komen gaat, blijf je gefascineerd kijken.
Film: Rose plays Julie (2019), Ierland, 97 min. Regie: Joe Lawlor en Christine Molloy, met o.a. Ann Skelly, Orla Brady en Aidan Gillen. Deze film is te zien via picl.nl
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
