De dolende vrouw in kwestie is miss (Mary) Shepherd. Ze draagt een trauma uit het verleden met zich mee, dat helaas al aan het begin van de film duidelijk wordt gemaakt. Ze leidt een zwervend bestaan en doet met haar bouwval op wielen een chique wijk in Londen aan. De bewoners bekijken haar met walging, maar toneelschrijver Alan Bennett voelt enige compassie en ziet haar bovenal als inspiratiebron ter opheffing van zijn writers block. Hij geeft miss Shepherd toestemming om haar busje op zijn oprit te parkeren. Ze zal er wonen van 1974 tot 1989.
Miss Shepherd is een excentrieke verschijning, fantastisch gespeeld door de inmiddels 81-jarige Maggie Smith. Shepherd is eigenzinnig en klagerig. Ze stelt te pas en te onpas dat ze ooit een certificaat voor persoonlijke hygiëne heeft behaald, noemt zichzelf geen bedelaar maar zelfstandig ondernemer en verft haar busje op Pollock-achtige wijze kanariegeel. Ze is overduidelijk gelovig. In de chauffeurscabine hangt een rozenkrans en op de achterdeur van de bus hangen afbeeldingen van Maria. Ze gaat biechten en zit met regelmaat hartstochtelijk te bidden.
Toch geeft ze niet al te veel van zichzelf bloot. Eigenlijk leer je Alan Bennett beter kennen. Hij wordt opgevoerd in twee personages: de worstelende schrijver en het eenzame moederskind dat contact heeft met miss Shepherd. De echte Bennett schreef zelf de dialogen voor The Lady in the Van en werkte al eerder succesvol samen met regisseur Nicholas Hynter in The Madness of King George (1994).
Ook in deze film benutten ze hun droge, enigszins trage Britse humor ten volle. Maar The Lady in the Van is niet enkel een komedie. De film gaat over universele thema’s als eenzaamheid en mededogen. Daarmee is The Lady in the Van veel meer dan een verhaal over een assertieve, oude dame in een foeilelijk busje.
Film: The Lady in the Van (2015), Groot-Brittannië, 104 min. Regie: Nicholas Hynter, met o.a. Maggie Smith en Alex Jennings.
KN Kijkwijzer
Vanaf 12 jaar / angst / grof taalgebruik
