<

Geef om katholieke journalistiek

doneer
Inspiratie

Trouwen is een weg afleggen van ik naar wij

KN Redactie 1 november 2018
image
CNS Photo - Stefano Rellandini, Reuters)

Tijdens de algemene audiëntie van 31 oktober sprak paus Franciscus over de roeping tot het huwelijk.

Beste broeders en zusters, goedemorgen!

Vandaag wil ik de catechese over het zesde gebod afronden: ‘Gij zult geen echtbreuk plegen’. Ik wil daarbij onderstrepen dat Christus’ trouwe liefde het licht is om de schoonheid van de menselijke affectie te beleven. Ons gevoelsleven is namelijk een roeping tot de liefde, die tot uitdrukking komt in de trouw, de gastvrijheid en de barmhartigheid. Dat is heel belangrijk. Hoe komt de liefde tot uiting? In de trouw, de gastvrijheid en de barmhartigheid.

Revolutionaire gedachte

Er moet echter niet aan voorbij worden gegaan dat dit gebod expliciet verwijst naar de huwelijkse trouw, en dus is het goed om nader stil te staan bij de huwelijkse betekenis ervan. Dit gedeelte uit de Schrift, dit gedeelte uit de Brief van de apostel Paulus, is revolutionair! Denk je eens in: met het mensbeeld van die tijd, zeggen dat de man van zijn vrouw moet houden zoals Christus van de Kerk houdt. Dat is revolutionair!

Het was in die tijd misschien wel het meest revolutionaire dat er ooit gezegd was over het huwelijk. Altijd in het perspectief van de liefde. We mogen ons afvragen: dit gebod om trouw te blijven, aan wie is dat gericht? Alleen aan de gehuwden? In werkelijkheid is het een gebod voor iedereen; het is een vaderlijk Woord van God dat gericht is aan elke man en vrouw.

Een weg van liefde

Laten we in ons achterhoofd houden dat de weg van de menselijke volwassenwording een weg is van liefde. Die loopt van het ontvangen van zorg tot het vermogen om zorg te geven, van het ontvangen van leven tot het vermogen om leven te geven. Volwassen mannen en vrouwen worden wil zeggen dat je komt tot het beleven van een houding die gericht is op echtverbinding en ouderschap.

Die houding komt tot uitdrukking in de verschillende situaties van het leven waarin je besluit de last op je te nemen van een ander en onvoorwaardelijk van die persoon te houden. Dat is dus een alomvattende houding van iemand die de realiteit weet te aanvaarden en in staat is een diepe relatie met anderen aan te gaan.

Van ik naar wij

Wie is dan die overspelpleger, degene die bandeloos is en ontrouw? Dat is een onvolwassen mens die zijn leven voor zichzelf houdt en die situaties interpreteert op basis van zijn eigen welzijn en zijn eigen gerief. Om te trouwen is alleen een trouwdag dus niet genoeg!

Het is nodig dat je een weg aflegt van het ik naar het wij, van alleen aan jezelf denken, naar voor twee denken, van alleen leven, naar met zijn tweeën leven: dat is een flinke weg, een mooie weg. Wanneer we komen tot het losmaken van ons eigen ik, wordt elke handeling er een van echtelijke verbinding: we werken, spreken, beslissen en ontmoeten de ander met een ontvankelijke en opofferingsgezinde houding.

Priesterschap

Nu kunnen we het perspectief verbreden en zeggen dat elke christelijke roeping er in die zin een is van echtverbinding. Het priesterschap is dat, omdat het de roeping is om, in Christus en in de Kerk, de gemeenschap te dienen met alle liefde, concrete zorg en wijsheid die de Heer schenkt. De Kerk heeft geen behoefte aan mensen die graag voor priester spelen. Nee, het is beter dat die thuis blijven.

Wat de Kerk nodig heeft is mannen van wie het hart is geraakt door de Heilige Geest met een onvoorwaardelijke liefde voor de Bruid van Christus. In het priesterschap houdt de priester van Gods volk met alle vaderlijkheid, tederheid en kracht van een bruidegom en een vader. Op die manier wordt ook de godgewijde maagdelijkheid met trouw en vreugde beleefd als een echtelijke relatie en vanuit moederlijke en vaderlijke vruchtbaarheid.

Wij zijn meer waard dan dat!

Ik herhaal: elke christelijke roeping is er een van echtelijke verbinding, want het is de vrucht van de liefdesband waarin wij allemaal opnieuw geboren zijn. Namelijk de liefdesband met Christus, zoals ook staat in de passage van de apostel Paulus die we aan het begin hebben gehoord. Vanuit zijn trouw, tederheid en gulheid, kijken wij op gelovige wijze naar het huwelijk en naar elke roeping, en begrijpen wij de volledige bedoeling van de seksualiteit.

Het menselijk wezen, in zijn onlosmakelijke eenheid van lichaam en geest, en in zijn mannelijke en vrouwelijke polariteit, is heel goed en voorbestemd of te beminnen en bemind te worden. Het menselijk lichaam is geen genotsmiddel, maar de plek van onze roeping tot de liefde. En in de authentieke liefde is geen plaats voor bandeloosheid en oppervlakkigheid. Mannen en vrouwen zijn meer waard dan dat!

Het gebod ‘Gij zult geen echtbreuk plegen’ is weliswaar negatief van vorm, maar wil ons dus wijzen op onze oorspronkelijke roeping, ofwel op de volle en trouwe echtelijke liefde, die Jezus Christus aan ons heeft onthuld en geschonken (vlg. Rom. 12,1). (Vert. SvdB)

Een traditie van eeuwen tegenover de waan van de dag

In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.

Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.

Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.