Het conclaaf van vorige week was in een oogwenk voorbij. Twintig jaar geleden voltrok zich in Rome al net zo’n bliksemsnel conclaaf, al was Benedictus XIV een veel minder grote verrassing voor de wereld.
Het katholicisme is een religie vol zekerheden: er is zeker een leven na de dood, de Kerk zal zeker tot het einde der tijden blijven bestaan, God houdt zeker van ons, wie we ook zijn. Heel geruststellend en bemoedigend natuurlijk, maar ook een tikkeltje voorspelbaar.
Er is één uitzondering, en dan meteen ook eentje die zoveel gewicht in de schaal legt dat de harten van miljoenen mensen er sneller van gaan kloppen. Wanneer de kardinalen de deuren van de Sixtijnse Kapel achter zich dichttrekken, zijn de ogen van de hele wereld gericht op dat ene schoorsteentje.
Het is nagelbijten, enerverender dan welke WK-finale ook. Wanneer puft die pijp zijn verlossende witte rook de Romeinse hemel in?
En dan is er ineens die witte rook… bestaat er een spannender moment voor een katholiek dan dat? Wie stapt er het balkon van de Sint-Pietersbasiliek op?
Is het een Vaticaanse beroemdheid of a complete unknown, om met Bob Dylan te spreken? Is het die kardinaal van wie je stiekem hoopte dat hij het zou worden, of juist diegene over wie je heimelijk dacht: zolang hij het maar niet is?
Twintig jaar geleden hoefde de wereld niet lang geduld te hebben: al na iets meer dan 24 uur is niet alleen de witte rook te zien, maar luiden ook de klokken van de Sint-Pieter om te onderstrepen dat de kardinalen een keuze hebben gemaakt.
Bij het conclaaf van 2005 wordt voor het eerst geluid. Dat blijkt geen overbodige keuze, want volgens de voorpagina van de KN-editie van 22 april wordt er op het Sint-Pietersplein aanvankelijk getwijfeld of de witte rook geen foutje is. “De klok, ik wachtte op de klok”, vertelt een verward ogende priester aan de verslaggever.
Het plein stroomt vervolgens razendsnel vol met mensen die in de gaten hebben gekregen – bijvoorbeeld via de televisie – dat er een nieuwe paus is. De feestvreugde is compleet wanneer paus Benedictus XVI voor het eerst verschijnt.
Het gezicht van de Duitser is velen bekend: kardinaal Ratzinger, zoals zijn naam tot op dat moment nog luidde, was tenslotte al jarenlang een van de invloedrijkste figuren in het Vaticaan.
Maar het is geen macht die paus Benedictus wil uitstralen. Tegenover de menigte noemt hij zichzelf “een eenvoudige en nederige werker in de wijngaard van de Heer”.
Bekijk hier de voorpagina van Katholiek Nieuwsblad van 22 april 2005 [PDF].
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
