KN Jong publiceert een aantal columns van de Amerikaanse katholieke schrijfster Katie Prejean McGrady. Vandaag aflevering drie, over een plek waar millennials zich thuis kunnen voelen.
“O, je bent een millennial.” Hij sprak het uit als een scheldwoord, zijn stem druipend van het sarcasme.
Ik knikte. “Geboren in 1989, pure millennial dus.” Ik dacht eraan om “het spijt me” toe te voegen, om mijn excuses te maken namens de generatie die tussen 1981 en 1996 geboren is, die met Nickelodeon en MTV is opgegroeid en zich de aanslagen van 11 september goed kan herinneren.
Bijna maakte ik een grap: “Wij zijn wat er mis is in de wereld, hè?” terwijl ik naast deze babyboomer zat, die mij hele generatie verachtte omdat we het lef hadden skinny jeans te dragen en ons af te vragen waarom studeren zo duur is dat we tientallen jaren lang een schuld meetorsen.
Geen enkele generatie is perfect en allemaal hebben ze hun eigen uitdagingen, kenmerken en eigenaardigheden. Maar millennials lijken door iedereen uitgespuugd te worden. Sommige redenen daarvoor begrijp ik wel.
Wij millennials zijn woke, we beweren overal kennis van te hebben maar leggen nooit iets uit. We leven constant in angst als bedriegers te worden ontmaskerd. Ons mantra: fake it till you make it.
Misschien klink ik nu wel heel erg als een millennial, maar we worden geminacht omdat we niet begrepen worden.
Wat als woke wordt gezien, is eigenlijk ons verlangen om niet te kwetsen. Wat als arrogantie overkomt, is overcompenseren voor het gevoel dat we niet goed genoeg zijn. Wat als geprivilegieerd wordt gezien, is onze uiting van het wanhopige verlangen ergens bij te horen.
De Kerk kan de millennialgeneratie helpen. Niet door ze naar de mond te praten of dingen te versimpelen, niet door te gedogen of zaken opzij te vegen, maar door een thuis te zijn – een veilige haven voor wie op zoek is naar een plaats waar hij thuishoort.
De Kerk kan een landingsbaan zijn voor een verwarde, bange, zoekende millennial, een plaats om rust te vinden in de chaos van jongvolwassenheid, een nieuw huwelijk, jong ouderschap of eeuwig vrijgezel zijn. De Kerk kan een thuis zijn voor generatie woke.
Een thuis is heilig. Thuis is de plek waar we weten dat we ertoe doen, waar we als waardevol worden gezien, verzorgd en geaccepteerd worden.
Thuis horen we de waarheid – eerlijk verteld, met passie gedeeld en in een milieu waarin we er voor open staan om de waarheid te accepteren. En wie heeft er nu harder een thuis nodig dan millennials die wanhopig op zoek zijn naar een plaats waar ze thuishoren, waar ze gehoord worden, advies krijgen, troost vinden en weten dat ze ertoe doen?
Wij millennials staan voor alles open, zijn een beetje bang en woke: dus laten we horen over, getroost worden door en werkelijk gewekt worden door de Kerk.
