In Geloofsvragen stellen we vragen die jongeren bezighouden aan een priester, broeder, zuster of pastoraal werker. Deze keer de vraag: Is het oké om als katholiek stel samen te wonen vóór het huwelijk? Manon van den Broek, gedelegeerde voor Huwelijk en Gezin bij het bisdom Den Bosch, geeft antwoord.

Niemand kijkt er in 2024 nog écht van op: stellen die samenwonen als ze een relatie hebben, zonder getrouwd te zijn. Er zijn veel praktische redenen voor. Denk bijvoorbeeld aan de oververhitte huizenmarkt. Dan is het wel zo handig om samen de kosten voor een woning te kunnen betalen.

Maar hoe zit dat als je gelovig bent? Is samenwonen dan ‘fout’? “Het is altijd makkelijk om te zeggen dat iedereen het tegenwoordig doet, dus waarom zou je christenen dan sterk aanrekenen dat ook zij ongetrouwd samenwonen?”, zegt Van den Broek. Ze begrijpt dat mensen zo redeneren.

Een sacrament

Wat betekent het huwelijk voor de Kerk? Van den Broek legt uit: “Voor katholieken is het huwelijk heilig: een sacrament. Hoewel een priester er getuige van is, zijn het de man en vrouw die elkaar het sacrament van het huwelijk schenken.”

In de ogen van de Kerk ben je dus als stel bijzonder omdat “je openstaat voor de ander, mogelijk nieuw leven voortbrengt en omdat je God in je relatie ontmoet.”

‘Waardevolle traditie’

Eigenlijk moet je samen met je vriend of vriendin de keuze maken of je wel of niet wilt trouwen voordat je gaat samenwonen. “Ben je beiden christelijk? Hoe wil je dan je relatie vormgeven en hoe wil je het samen laten gaan met je geloof? Dit vormt het vertrekpunt.”

De Kerk koestert een waardevolle traditie, een ‘schat’, op het gebied van het huwelijk, volgens Van den Broek. Volgens haar is het niet de bedoeling dat je deze traditionele zienswijze omzeilt door bijvoorbeeld te redeneren dat moderne voorbehoedsmiddelen alternatieve mogelijkheden bieden voor relaties.

“Nee, je kunt die schat bekijken zoals hij is. En volgens die schat is het géén goed idee om ongetrouwd samen te wonen.”

Seksualiteit

De deelvraag die gesteld kan worden, is: hoe ga je om met je seksualiteit? “Wil je je relatie beleven zoals de Kerk dat voorstelt, geïnspireerd door mensen als Augustinus tot Johannes Paulus II? Dan ga je dus niet met elkaar naar bed vóór het huwelijk.”

Woon je samen zonder seksueel actief te zijn? Dat lijkt Van den Broek op zich geen probleem. “Maar als je samen een stel vormt, maken je het jezelf wel lastig. Ik zou dit daarom niet te lang laten duren.”

Maar wat als je partner er heel anders in staat of je bent zelf onzeker – want misschien ben je al een keer met iemand naar bed gegaan of is er sprake van een ander issue waar je mee zit? “Als één van de twee zegt ‘Ik kan dit niet’ dan kunnen jullie die weg niet gaan. Dan is dat een wijs besluit, in plaats van te zeggen: ‘Ja, maar zo móét het van de Kerk, dus zo doe ik het dan ook’.”

Oordelen over anderen

Je moet er wel goed over nadenken, volgens Van den Broek. “Je maakt van jezelf een geschenk. Dat is prachtig om te bewaren tot je aanvoelt dat het juiste moment is aangebroken. Tegelijk kun je niet oordelen over anderen dat zij alleen goede katholieken zijn als ze trouwen voordat er intimiteit is.

Anderen zullen hoe dan ook altijd wel iets vinden van de keuzes die je maakt. Het draait echter niet om hen, maar om hoe jullie als koppel in de wedstrijd staan.”

Compromissen

En stel, je bent gelovig maar je partner is dat niet. Hij of zij wil graag samenwonen, maar jij twijfelt nog. “Als je werkelijk van iemand houdt, kan het zijn dat God van je vraagt om een pad te bewandelen dat niet conventioneel is”, zegt Van den Broek.

“Veel mensen in relaties moeten compromissen sluiten, maar als de liefde sterk is en het goed voelt, blijf je bij die persoon. Het belangrijkste is om respectvol met elkaar om te gaan en goed te onderscheiden als je buiten de gebaande paden gaat. Wat je voelt met je hart, moet je met je verstand blijven volgen.”

Als tip geeft ze jonge mensen mee om vooral de tijd te nemen. “Onthoud dat dingen in de loop van de tijd kunnen veranderen. Haast je dus niet in het nemen van beslissingen en sta ook niet automatisch afwijzend tegenover wat de Kerk je leert.”