Zelfs als sommige deelnemers aan de bisschoppensynode straks teleurgesteld zijn over de resultaten, “is Gods voorzienigheid aan het werk in deze vergadering, die ons naar het Koninkrijk brengt op manieren die alleen God kent”. Dat zei de geestelijk adviseur van de synode over synodaliteit, de dominicaan en kardinaal-elect Timothy Radcliffe.
“De triomf van het goede kan niet worden gefrustreerd”, en “we kunnen vrede hebben ongeacht het resultaat”, zo zei aanstaand kardinaal Timothy Radcliffe gisteren tijdens zijn ochtendoverdenking in de Paulus VI Audiëntiezaal van het Vaticaan. Daar zijn de leden begonnen bezig met het lezen, bespreken, amenderen en stemmen over het slotdocument dat op 26 oktober aan paus Franciscus zal worden aangeboden.
Radcliffe waarschuwde mensen, vooral de media, om niet te zoeken naar “opzienbarende beslissingen, krantenkoppen” die uit de definitieve tekst zouden komen, en zei tijdens een persbriefing dat dat een vergissing zou zijn.
“Gods voorzienigheid is zachtjes en stil aan het werk, zelfs wanneer dingen verkeerd lijken te gaan”
Tweet dit!
Het document zal gelezen moeten worden als iets dat een diepe vernieuwing van de Kerk wil brengen, maar niet “door dramatische beslissingen”. Het voorziene slotdocument “roept nieuwe manieren op om een Kerk te zijn waarin we ons veel dieper tot elkaar verhouden in Christus en veel dieper tot Christus met elkaar.”
“Ik denk dat veel mensen in de synode, buiten de synode, in de Kerk nog steeds moeite hebben om de aard van de synode te begrijpen. Ze hebben nog steeds de neiging om het te zien als een parlementair orgaan dat grote administratieve, structurele veranderingen zal doorvoeren.”
“Ik denk dat dat logisch is, omdat dat het model is dat onze wereld domineert. Maar we hebben gezien en het is eindeloos herhaald dat het niet het soort orgaan is dat het is.”
De wereld heeft te maken met toenemend “geweld en oorlog, sociale desintegratie. Je hoeft alleen maar naar het verkiezingsproces in de Verenigde Staten te kijken om te zien hoe er een gevaar van sociale ineenstorting is”, zei hij.
“In dit hachelijke moeilijke moment denk ik dat de Kerk een heel bijzondere roeping heeft om een teken te zijn van Christus’ vrede en Christus’ gemeenschap en dat betekent allerlei stappen die de krantenkoppen niet zullen halen.”
De dominicaan stond de laatste week in zijn dagelijkse ochtendoverweging stil bij de vraag hoe synodedeelnemers hun vrijheid en verantwoordelijkheid moeten omarmen.
“Christus heeft ons vrijgemaakt”, zei hij. “Het is onze missie om deze vrijheid te verkondigen en te belichamen.”
Deze vrijheid heeft twee kenmerken: “Het is de vrijheid om te zeggen wat we geloven en om zonder angst te luisteren naar wat anderen zeggen, in wederzijds respect”, zei hij, en het is de vrijheid van de wetenschap dat God altijd werkt voor het welzijn van hen die God liefhebben.
“Gods voorzienigheid is zachtjes en stil aan het werk, zelfs wanneer dingen verkeerd lijken te gaan”, aldus Radcliffe.
“Als we alleen de vrijheid hebben om voor onze standpunten te pleiten, zullen we verleid worden door de arrogantie van hen die, in de woorden van theoloog Henri de Lubac, zichzelf zien als ‘de vleesgeworden norm van de orthodoxie’. We zullen dan uiteindelijk op de trommels van de ideologie slaan, of die nu van links of van rechts is.”
“Als we alleen de vrijheid hebben van degenen die vertrouwen op Gods voorzienigheid, maar het debat niet durven aan te gaan met onze eigen overtuigingen, zullen we onverantwoordelijk zijn en nooit volwassen worden”, voegde hij eraan toe. “Gods vrijheid werkt in de kern van onze eigen vrijheid en welt in ons op.”
Als voorbeeld noemde hij twee theologen die op een bepaald moment in conflict zijn gekomen met de kerkelijke hiërarchie, en zelfs tijdelijk het zwijgen werden opgelegd door het leergezag. De dominicaan Yves Congar (1904-1995) schreef “dat het enige antwoord op deze vervolging was ‘de waarheid te spreken’. Voorzichtig, zonder provocerend en nutteloos schandaal. Maar om een authentieke en zuivere getuige te blijven – en meer en meer te worden – van wat waar is”, zei Radcliffe.
Dit toont aan, zei hij, “dat we niet bang hoeven te zijn voor onenigheid, want zelfs daarin is de Heilige Geest aan het werk”.
En de al genoemde jezuïet Henri de Lubac (1896-1991), die ook “vervolging heeft doorstaan”, schreef dat “in plaats van zijn geduld te verliezen”, degene die vervolgd wordt “zal proberen de vrede te bewaren” en ernaar zal streven “een geest te behouden die groter is dan zijn eigen ideeën”, aldus de kardinaal-elect.
“Vaak hebben we geen idee hoe Gods voorzienigheid in ons leven aan het werk is. We doen wat we denken dat goed is en de rest ligt in de handen van de Heer”, vervolgde hij.
“Dit is slechts één synode. Er komen er nog meer. We hoeven niet alles te doen, neem gewoon de volgende stap”, zei hij. Degenen die daarna komen zullen “doorgaan met beginnen. Hoe, dat weten we niet. Dat is Gods zaak.”
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
