<

Geef om katholieke journalistiek

doneer
Nieuws

Visie paus verdeelt Canadese bisschoppen over euthanasie

KN Redactie 14 december 2016
image
Foto: Lesley van Damme ccby flickr.com

Terwijl de ene groep Canadese bisschoppen euthanasie en de laatste sacramenten uitsluit, laat de andere het oordeel aan de betrokken priester.

Daarmee hebben zij de benadering van hun collega’s van Alberta afgewezen. Die benadrukten eerder eveneens het belang van “pastorale begeleiding”, maar dat priesters uit rechtvaardigheid en barmhartigheid priesters erop moeten wijzen dat euthanasie een zware zondige daad betreft.

‘Paus is ons model’

De eind november gepubliceerde richtlijnen leggen meer de nadruk op de pastorale zorg dan op doctrine, aldus bisschop Claude Champagne van Edmunston in New Brunswick en voorzitter van de Atlantische Bisschoppelijke Raad. “Onze zorg is pastorale begeleiding”, zei hij in een interview met de Catholic Register, “paus Franciscus is ons model.”

Verschillende visies

De richtlijnen van de bisschoppen van Alberta en van de Northwest Territories weerspiegelen “niet de visie van alle Canadese bisschoppen”, aldus Champagne.

Amoris laetitia

De bisschop verwees onder meer naar de binnen de Kerk zwaar omstreden pauselijke exhortatie Amoris laetitia. Die bevestigt de leer terwijl zij tegelijkertijd erkent “dat er mensen zijn die nog niet zo ver zijn”.
Dus als het gaat om mensen die lijden en hulp bij zelfdoding of euthanasie overwegen “zullen wij hen verwelkomen, proberen hen te begrijpen en met hen op weg gaan.”

Onbekende mysteries

Het drie kantjes tellende document citeert ook de eerdere exhortatie Evangelii gaudium. Daarin “herinnert de Heilige Vader ons eraan dat degene die anderen begeleidt dat ieders situatie en staat van genade tegenover God mysteries zijn die niemand van buiten volledig kan kennen”, aldus de bisschoppen.

Niet oordelen

“Dus mogen we niet oordelen over de verantwoordelijkheid en schuld van mensen. Wij willen iedereen duidelijk maken dat de pastorale zielzorg niet gereduceerd kan worden tot de normen voor het ontvangen van de sacramenten of de viering van de uitvaartriten.”

Gepaste zorg

“Personen en hun families, die euthanasie of hulp bij zelfdoding overwegen en die de dienst van de Kerk inroepen moeten met dialoog en betrokken biddende steun worden begeleid.”
Deze begeleiding zal “licht werpen op complexe pastorale situaties en zullen de meest gepaste maatregelen duidelijk maken, waaronder of het vieren van sacramenten gepast is.” De bisschoppen van Quebec volgden onlangs een vergelijkbare koers.

Seculiere katholieken

Sinds de legalisering van euthanasie zijn in de Franstalige provincie 267 gevallen geregistreerd, waarvan alleen al 45 in de overwegend katholieke stad Quebec. Dat aantal ligt aanzienlijk hoger dan in de religieus gemêleerde stad Montreal. Gezondheidsminister Gaetan Barrette legde zelfs een direct verband met het seculiere catholicisme in Quebec, dat “een wat andere verhouding heeft tot religieuze principes”.

Groot contrast

De richtlijnen van de Atlantische bisschoppen vormen een groot contrast met het 34 pagina’s tellende Vademecum voor priesters en parochies dat eerder door de bisschoppen van Alberta werd gepubliceerd.

‘Spiritueel gevaar’

Net als hun ‘meer pastorale’ collega’s benadrukken de bisschoppen van Alberta en Northwest Territories het belang van begeleiding. Maar daarnaast waarschuwen zij tegen “passiviteit tegenover zo’n beslissing (tot zelfdoding of euthanasie -kn), zelfs in het geval van schijnbare sereniteit”. Zulke katholieken verkeren in “spiritueel gevaar”.

Zware zonde

Zij wijzen erop dat sommigen zich misschien niet bewust zijn van de “zware zonde van euthanasie” en dat zij onder invloed kunnen staan van “depressie, medicijnen of druk van derden”.
Maar zij die vrijwillig voor euthanasie kiezen sterven “in een objectieve staat van zonde”.

Compassie tonen

Dit “geestelijk gevaar” voor deze gelovigen “verlangt van de zielenherder iedere inspanning in begeleiding en vurig gebed. De priester dient deze mensen allereerst met compassie tegemoet te treden, zorgvuldig en ontvankelijk naar hen te luisteren.”

Oproepen tot inkeer

Zij hebben echter ook de plicht de leer van de Kerk uit te leggen en tot inkeer op te roepen.
De bisschoppen roepen priesters en leken op om veel te bidden en te vasten om mensen van euthanasie te weerhouden.

Sacramenten weigeren

Indien de betrokken gelovige tot inkeer komt en van zijn of haar voornemen afziet kan de absolutie worden gegeven. Die moet echter worden geweigerd indien de penitent “officieel hulp bij zelfdoding of euthanasie heeft aangevraagd” en daardoor in een “objectieve staat van zonde verkeert” omdat iemand geregeld is “om hem te doden”.
Vergelijkbaar dient het sacrament van de zieken te worden geweigerd indien de betrokken persisteert in het besluit tot actieve levensbeëindiging.

Een traditie van eeuwen tegenover de waan van de dag

In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.

Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.

Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.