De situatie in Venezuela dreigt totaal uit de hand te lopen. Toch koesteren katholieken in het land hoop, vertelt een pastoor uit Caracas. “We hopen dat Venezuela zal verrijzen.”
“We gaan door een van de moeilijkste en zwaarste momenten van de Venezolaanse geschiedenis. De situatie is dramatisch.” Met deze woorden omschrijft pastoor Jaime Villamizar de huidige stand van zaken in Venezuela. De priester is werkzaam in een parochie in de hoofdstad Caracas. Met man en macht probeert hij zijn parochianen en wijkbewoners geestelijk en materieel bij te staan. “Ik lijd met mijn volk mee”, vertelt de priester in gesprek met Katholiek Nieuwsblad.
Te midden van de Venezolaanse crisis is de Kerk een belangrijke steunpilaar voor de bevolking. De Venezolaanse bisschoppen laten regelmatig van zich horen. Ze veroordelen het geweld en de ondemocratische gang van zaken en pleiten voor een vreedzame machtsoverdracht naar een overgangsregering. Die zou geleid moeten worden door oppositieleider Juan Guaidó. De zelfverklaarde interim-president zei in februari dat de katholieke Kerk “fundamenteel” is voor de machtsoverdracht, wat haar tot een belangrijke speler maakt in de crisis.
“Er zijn provincies die al vier weken continu zonder stroom zitten”
Tweet dit! De toch al schrijnende situatie in Venezuela verergert met de dag. In maart viel de elektriciteit in het hele land dagenlang uit, met als gevolg dat op veel plaatsen geen drinkwater beschikbaar was. Beelden van radeloze Venezolanen die vervuild water uit rivieren haalden, gingen de hele wereld over.
Volgens recente berichten is de situatie sindsdien nauwelijks verbeterd. Hoewel president Nicolás Maduro claimt de stroomvoorziening grotendeels onder controle te hebben, zijn er provincies die al vier weken continu zonder stroom zitten. De Venezolaanse leider kondigde begin deze maand een rantsoen aan van dertig dagen voor alle energie en liet het Rode Kruis het land in, maar de situatie is schrijnend.
Uit de meest recente cijfers van de Caritas blijkt dat de gemiddelde Venezolaan als gevolg van de crisis tien kilo lichaamsgewicht heeft verloren. De algehele economische, sociale en politieke malaise heeft er voor gezorgd dat het land niet meer in staat is om te voldoen aan de voedselvraag van de bevolking. De katholieke hulporganisatie spreekt over “normalisering van armoede”, die vooral de zwakste bevolkingsgroepen treft.
Priester Villamizar beschrijft de impact van de crisis op het dagelijks leven van de Venezolanen. “Gebrek aan water leidt tot hygiënische problemen. Er zijn mensen die schurft hebben opgelopen. In onze wijk leven veel gezinnen in erbarmelijke omstandigheden, denk daarbij aan ongedierte en insecten in huizen. Dat leidt weer tot infecties. Vooral ouderen en kinderen krijgen diarree of maag- en darmklachten, mede door een gebrek aan schoon drinkwater.”
“Als pastoor probeer ik de mensen met hoop te voeden”
Tweet dit! Zijn parochie heeft een programma van de landelijke Caritas in huis gehaald waarbinnen gaarkeukens worden opgezet voor mensen die honger lijden. Met deze olla comunitaria, oftewel ‘gemeenschapspan’, lukt het de priester om eens in de twee weken twee- tot vierhonderd mensen te voeden.
Maar een priester heeft in deze moeilijke tijd ook een grotere missie, legt Villamizar uit. “Als pastoor probeer ik de mensen met hoop te voeden. We kunnen het lijden van ons volk in verbinding brengen met het lijden en de verrijzenis van Christus. We geven op deze manier een christelijke betekenis aan wat wij doormaken.”
>>Lees het complete artikel in het KN van vrijdag 19 april
Dit zeiden de Venezolaanse bisschoppen over de huidige crisis:
